بهگزارش مرکز مطالعات سورین، شبکه خبری راشا تودی در یادداشت تازه خود نوشت: «وندی شرمن» به روسایجمهور دموکرات کمک کرد تا در مورد توافقات شکستخورده با کرهشمالی و ایران مذاکره کنند.
وندی شرمن، دیپلمات کهنهکار آمریکایی، زنی است که پیامهای واشنگتن را درباره گسترش ناتو در اروپا به مسکو منتقل میکند، و همچنین این مذاکرهکننده «سرسخت»، قبلاً در بستن قراردادهای امنیتی با پیونگیانگ و تهران نقش داشته است.
چارچوب مورد توافق(توافقی بین آمریکا و جمهوری خلق کره) دوره کلینتون با کرهشمالی و نه توافق برجام دوره اوباما در محدودیتهای پایدار در مورد اشاعه هستهای موفق نبودند.
این دیپلمات 72 ساله که ریاست هیئت آمریکایی در مذاکرات اخیر بین روسیه و ناتو را برعهده داشت، از کهنهکاران حزب دموکرات است. او در سازمانهای سیاسی مرتبط با این حزب، از جمله کمیته امیلی، مناصب عمومی و مناصب اجرایی را بر عهده داشته است. شرمن در حال حاضر دومین دیپلمات بلندپایه در وزارت امور خارجه است که در دوران «آنتونی بلینکن» به عنوان معاون وزیر خدمت میکند. در دولت کلینتون، شرمن به نمایندگی از فاگی باتم با کنگره در ارتباط بود. پس از مدت کوتاهی در راس مدیریت مالی فانی می(انجمن ملی وام فدرال)، به عنوان مشاور سفیر در دوره وزارت مادلین آلبرایت بازگشت، زنی که به او نحوه مذاکره از طرف آمریکا را آموزش داد. در آن دوره، شرمن در مذاکره بر سر توافقنامه سال 1994 با کرهشمالی شرکت داشت، کره شمالی برای مدتی برنامه تسلیحات هستهای خود را تا حدی متوقف کرد. بر اساس توافقنامهای موسوم به چارچوب مورد توافق، پیونگیانگ در ازای تعدادی امتیاز، مانند کمک معمول سوخت و ساخت راکتورهای آب سبک برای رفع نیازهای انرژی موافقت کرد تا تولید پلوتونیوم با درجه تسلیحاتی را متوقف کند. این معامله در بهترین حالت فقط یک موفقیت جزئی بود و در نهایت شکست خورد، زیرا هیچ یک از طرفین متعهد به حفظ پایان معامله به نظر نمیرسید. دولت بوش سرانجام در سال 2002 به آن پایان داد، اقدامی که ظاهرا جان بولتون که یک افراطی جمهوریخواه است، به آن افتخار میکرد. پیونگیانگ چهار سال بعد اولین آزمایش هستهای خود را انجام داد. دیپلماتهای کرهشمالی به شوخی لقب «پدر برنامه تسلیحات هستهای کشورشان» را به بولتون دادند.
در «دولت اوباما» شرمن توسط «هیلاری کلینتون» -وزیر امور خارجه وقت- به عنوان معاونوزیر منصوب شد و او هیأت آمریکایی مذاکرهکننده برای توافق هستهای با تهران را رهبری کرد. توافق چندجانبه معروف به برجام به ایران، کاهش تحریمهای اقتصادی بینالمللی و نزدیکی تجاری با غرب را در ازای پذیرش محدودیتها در صنعت هستهای این کشور، پیشنهاد داد. این توافق که به عنوان بهترین و واقعبینانهترین راه برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای تبلیغ میشود، از نظر بسیاری به عنوان دستاورد بزرگ سیاست خارجی اوباما تلقی میشود.
با این حال، این توافق توسط اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و بسیاری از جمهوریخواهان محکوم شد، و «دونالد ترامپ» -رئیسجمهور آمریکا- بعداً آن را «بدترین توافق انجام شده» نامید و در نهایت در سال 2018 آمریکا را از این توافق خارج کرد. یک سال بعد، تهران به تدریج از تعهدات خود عقبنشینی کرد. تعهدات ناشی از این معامله، نام بردن از آمریکا به عنوان یک کشور غیرقابل اعتماد بود. دولت بایدن قصد خود را برای احیای این توافق اعلام کرده است، اما پس از ماهها مذاکره و روی کار آمدن دولتی تندروتر در تهران، مشخص نیست که آیا میتوان به این امر دست یافت یا خیر. به گفته منابع طرفدار شرمن، او در این ماه و در خلال مذاکرات، به طرز ماهرانهای توجه هیئت روسی را در مورد گسترش ناتو جلب کرده است. اولین فارکاس، که در سمتهای مختلف در کنار او کار میکرد، او را بهعنوان «سرسخت»، «سختبین» و فردی توصیف کرد که «اجازه نمیدهد روسها کار خود را پیش ببرند.»
مطمئناً روسها، کرهشمالی و ایرانیها این انتظار را از یک زن ندارند، اما او میتواند با آنها روبهرو شود و ضعف و ترس نشان ندهد و تلاشی برای آرام کردن همتای مذاکرهکننده خود نکند.