به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کویینسی مقاله‌ای به‌قلم «تد اسنادیر» منتشر کرد که در آن آمده است: هنوز مشخص نیست که آیا ایران و آمریکا به توافق هسته‌ای برجام باز خواهند گشت یا خیر
اما در هر صورت، به نظر می‌رسد که انزوای بین‌المللی جمهوری اسلامی به پایان خود نزدیک شده است. دبیرکل سازمان همکاری شانگهای در اجلاس سران خود که از امروز آغاز شد، تفاهم‌نامه تعهدات جمهوری اسلامی برای عضویت کامل را امضا خواهد کرد و در جلسه‌ای در آوریل 2023، عضویت ایران نهایی خواهد شد.
در نتیجه، ایران به سازمانی ملحق خواهد شد که 43 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهد که آن را به دومین سازمان جهانی بزرگ پس از سازمان ملل تبدیل می‌کند.
سازمان همکاری شانگهای به یکی از اولویت‌های اصلی چین و روسیه تبدیل شده است. این سازمان در برابر جهان تک‌قطبی تحت رهبری آمریکا به‌عنوان وزنه‌ای اقتصادی و سیاسی عمل می‌کند.
«بیژن خواجه‌پور» -مشاور استراتژی مستقر در وین- به اندیشکده کوئینسی گفت: «ایران از لحاظ تاریخی یک کشور تجاری بوده است.
تحریم‌ها الگوهای تجاری را مختل کرد، اما پاسخ ایران به فشار حداکثری آمریکا، تمرکز بر همسایگان نزدیک خود و همچنین قدرت‌های شرقی بوده است. این سیاست در درجه اول بر اساس الزامات امنیتی و اقتصادی تنظیم شده است.
عضویت کامل در سازمان همکاری شانگهای، تجارت ایران با قدرت‌های آسیایی و روسیه را تسهیل و کاهش تجارت با اتحادیه اروپا را که به دلیل تحریم‌های آمریکا کاهش یافته است، جبران می‌کند.
اگرچه ایران آنقدر مطمئن نیست که این اتفاق تحریم‌های آمریکا را بی‌اثر خواهد کرد، و ممکن است امیدوار باشد که بتواند همچنان درهای غرب را باز نگه دارد، اما انتخاب این کشور ممکن است دیگر تسلیم یا انزوا نباشد.
انزوای مورد نظر ایران که عمدتاً بر بستن مرزهای غربی کشور متمرکز شده، تجارت این کشور با مرزهای شرقی را به‌شدت افزایش داده است.
و ایران فقط در شرق از تحریم‌ها فرار نمی‌کند. نفوذ آن‌ها در منطقه غرب آسیا در حال گسترش است.
در ماه آگوست، امارات و کویت اعلام کردند که سفرای خود را به تهران باز می‌گردانند. از آنجایی که هر دو کشور در سال 2016 سفرای خود را در همبستگی با عربستان خارج کرده بودند، این اقدامات نشان می‌دهد که ریاض، اگرچه هنوز سفارت خود را در تهران بازگشایی نکرده، اما ممکن است تصمیم کشورهای خلیج‌فارس برای تنش زدایی را تایید کند.