بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه نیوزویک در تحلیلی بهقلم «گردون جی چانگ» نوشت: پنج شرکت بزرگ چینی در دوازدهم این ماه اعلام کردند که قصد دارند سهام خود را از بازار بورس نیویورک خارج کنند.
این شرکتها دلیل خارج کردن سهام خود را نرخ پایین معاملات اعلام کردند، اما ظاهرا پکن این شرکتها را مجبور به ترک آمریکا کرده است.
مقامات چینی مصمم هستند که مانع از دسترسی طرفهای خارجی به دادههای شرکتی شوند و در عوض، پکن مبادلات سهام در داخل کشور را ترویج میکند.
چرا این اتفاق اهمیت دارد؟ دلیلش این نیست که چین تمایل به احتکار اطلاعات دارد، زیرا این کار را انجام میدهد.
این اتفاق اهمیت دارد، زیرا چین تحت حاکمیت شی جینپینگ در حال قطع کردن پیوندهای خود با جهان است.
متاسفانه، او برخلاف سیاستهای دنگ شیائو پینگ، دومین نسل از رهبران حزب کمونیست چین و جانشین مائو تسهدونگ، تحت عنوان «اصلاحات و درهای باز» رفتار میکند.
شی هیچ وجهی از جامعه را دست نخورده باقی نگذاشته و بیوقفه در تلاش است تا نفوذ خارجی را در چین از بین ببرد. حالا «اعتماد فرهنگی» به موضوع دائمی سخنرانیهای او تبدیل شده است.
کارزارهای «چینیسازی» تحت حمایت دولت به راه افتاده و جدا از دیگر اهدافش، مسیحیت را نیز مورد حمله قرار میدهد. جای تعجب نیست که چین به اکثر مبادلات بین دانشگاههای خود با دیگر کشورها خاتمه داده است. علاوه بر این، معلمان خارجی از موسسات چینی اخراج میشوند، حتی معلمانی که در «مناطق اداری ویژه» کار میکنند که ظاهرا مناطق خودمختار هستند.
این نکتهای تناقضآمیز است که این امپراطوریها پیوندهای خود را با جهان قطع میکنند، اما فرمان آسمان برای حکومت تیانشیا به معنای «هر آنچه زیر آسمان است» را حفظ میکنند.
«مائو تسهدونگ» اولین حاکم جمهوری خلق چین بود که مفهوم حکومت چینی بر سرتاسر جهان را پذیرفت. مائو صفحهای از تاریخ امپراطوری را اخذ کرد که تمثیلی از «مانع حصیری» برای جداسازی چین از جهان بود و برنامههای غیرعادی خود را آزادانه انجام داد.
شی به مائو احترام میگذارد و هر موقع که شرایط فراهم شود، از او تقلید میکند. او حالا شدیدا رویکرد تیانشانی را پیشمیبرد، اما در عین حال، تمام تلاش خود را برای منزوی ساختن چین میکند که یادآور بدترین دورهها در تاریخ این کشور است.
حاکمان چین حرکتهای انزواطلبانه را در گذشته فقط با آسیب رساندن به کشورشان انجام میدادند، اما این بار، شی نمیتواند بدون اینکه تاثیری بر جهان نگذارد، به یک چین درهمتنیده نزدیک شود.