به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کویینسی در یادداشت تازه خود به‌قلم «دنیل لاریسون» نوشت:تایوان در پاسخ به تمرین‌های نظامی تهاجمی‌تر پکن در نزدیکی این کشور، خواستار افزایش تلاش‌های آمریکا برای محافظت در برابر حملات احتمالی شده است.
راه‌حل بهتر این است که لفاظی‌های گسترده کاخ سفید کاهش پیدا کند و از دست کشیدن از وضعیت موجود که به حفظ صلح در شرق آسیا برای بیش از 40 سال کمک کرده است، دست برداریم.
در حالی که درخواست برای تقویت قدرت نظامی به‌عنوان یک عامل بازدارنده برای جلوگیری از درگیری در آینده در نظر گرفته می‌شود، تحریک چین با این استدلال که زمان به نفع آن‌ها نیست، می‌تواند پکن را برای حمله نظامی در اسرع وقت تحریک کند.
پر واضح است که آمریکا و چین قدرت‌های هسته‌ای‌اند که بیش از اندازه کافی سلاح دارند تا هر دو کشور را ویران کنند.
بدیهی است که آمریکا در صورت حمله به تایوان باید به جنگ این کشور وارد شود، اما دولت ما موظف به انجام این کار نیست و کشور ما هیچ منافع حیاتی در خطر ندارد که انجام آن را توجیه کند. واشنگتن باید به کمک تایوان در دفاع از خود ادامه دهد، اما باید این کار را بی سر و صدا انجام دهد.
کاخ سفید این عادت بد را داشته است که بیش از آن‌چه می‌تواند انجام دهد، وعده می‌دهد و عملاً در هر مورد اشتباه این بوده که انتظارات نادرست از حمایت کامل واشنگتن ایجاد کرده است که هرگز به دست نمی‌آمد.
صحبت‌های سست در مورد دفاع از تایوان، ممکن است این کشور را تشویق کند تا در تعاملات خود با پکن ریسک بیشتری بپذیرد، اما خطر بزرگ‌تر این است که چین را به این نتیجه می‌رساند که آمریکا از تعهدات گذشته خود نسبت به تایوان شانه خالی کند.
استراتژی دولت بایدن این است که سیاست آمریکا در مورد چین و تایوان تغییر نکند. اگر این درست بنظر برسد، دولت باید در مدیریت روابط با پکن، بهتر از آن‌چه تاکنون انجام داده است را صورت دهد.
سیاستی که آمریکا و چین را در مسیر افزایش تنش‌ها و درگیری مستقیم قرار می‌دهد، حماقتی را در پی دارد که حتی مخرب‌تر از آن چیزی است که اروپا را بیش از یک قرن پیش ویران کرد.