به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه هیل در یادداشت خود به‌قلم « مارک کاتز» نوشت: عادی‌سازی روابط عربستان و ایران آنطور که بسیاری ادعا کرده‌اند به معنای نزدیکی نیست.
در واقع، ریاض همچنان تهران را یک تهدید می‌بیند. اما برخلاف گذشته، زمانی که ریاض تمایل داشت ایران را به‌عنوان یک مخالف سرسخت ببیند.
آنچه این توافق عادی‌سازی نشان می‌دهد این است که سعودی‌ها اکنون ایران را به‌عنوان یک تهدید قابل کنترل‌تر می‌بینند.
تهران همچنان در حال انجام کارهایی است که ریاض در عراق، سوریه، لبنان و یمن دوست ندارد.
اما ریاض همچنین می‌داند که رهبران جمهوری اسلامی با اعتراضات گسترده شهروندان ایران، به‌ویژه زنان جوان این کشور مواجه هستند.
علاوه بر این، این چیزی است که می‌تواند به عربستان سرایت کند.
در حالی که عربستان در گذشته دلایلی برای ترس از ایران داشته است، این کشور هیچ علاقه‌ای به سرنگونی آیت‌الله‌ها توسط یک جنبش دموکراتیک ندارد.
همانطور که سرنگونی شاه در سال 57 توسط نیروهای اسلام‌گرا الهام‌بخش جنبش‌های اپوزیسیون اسلامی در کشورهای مسلمان همسایه شد، موفقیت یک انقلاب دموکراتیک در ایران می‌تواند الهام‌بخش ظهور نیروهای اپوزیسیون دموکراتیک در عربستان و دیگر حکومت‌های خودکامه عربی باشد.
انگیزه دیگری که ممکن است ریاض در تعقیب عادی‌سازی با تهران داشته باشد، فاصله گرفتن از بنیامین نتانیاهو و احتمال حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران است.
با عادی‌سازی روابط با ایران، عربستان ممکن است به اسرائیل(رژیم صهیونیستی) نشان دهد که از چنین اقدامی حمایت نخواهند کرد.
رقابت عربستان و ایران برای نفوذ در سوریه، لبنان، عراق و یمن در نتیجه از سرگیری روابط دیپلماتیک و دیدارهای رهبران سعودی و ایران پایان نخواهد یافت.
در واقع، گزارش‌ها در مورد بهبود قریب‌الوقوع روابط بین عربستان و نظام بشار اسد ممکن است نشانه‌ای از نزدیکی عربستان و ایران نباشد، بلکه ادامه رقابت باشد.
البته هنوز مشخص نیست که آیا تمایل عربستان برای عادی‌سازی روابط با ایران و سوریه برای ریاض نتیجه خواهد داد یا خیر.
با این حال، آنچه واضح است این است که در حالی که آمریکا و اسرائیل بر جلوگیری از قوی‌تر شدن ایران از آنچه هست متمرکز هستند، عربستان بیشتر بر مدیریت تهدیدها و فرصت‌هایی که ریاض با آن مواجه است و ممکن است ناشی از ضعف‌های ایران باشد،