به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز در یادداشت تازه خود به‌قلم «مایکل سینگ» نوشت: در 15 سپتامبر 2020، «دونالد ترامپ» -رئیس‌جمهور وقت آمریکا- «نخست وزیر اسرائیل(رژیم صهیونیستی)» «وزیر امور خارجه امارات» و «وزیر خارجه بحرین» را در کاخ سفید گرد هم آورد.
امارات هیچوقت به طور رسمی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را به رسمیت نشناخت و بحرین نیز از افتتاح سفارت خود در این کشور خودداری کرد.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) توسط هر دو کشور تحریم شده بود. اما هر سه جمع شدند تا با امضای توافقنامه آبراهام با میانجیگری آمریکا، گذشته را تغییر دهند و با برقراری روابط عادی دیپلماتیک موافقت کردند.
عادی‌سازی روابط بحرین و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) تنها به یک صفحه محدود می‌شد. اما تأثیر آن عمیق بود. از زمان تأسیس اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، تقریباً همه کشورهای عربی از به رسمیت شناختن موجودیت آن خودداری کرده‌اند.
اما توافق، تحریمها را در هم میشکند و راههای جدیدی را برای همکاری باز میکند و از نظم‌دهی مجدد چشمگیر غرب آسیا خبر میدهد. توافق یکباره حاصل نشد.
شراکتی نامتجانس بین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و کشورهای محافظه‌کار عربی مدت‌ها قبل از سال 2020 وجود داشت که با قیام‌های عربی در سال 2011 و نگرانی‌های مشترک در مورد ایران و اخوان‌المسلمین ایجاد شده بود.
امضاکنندگان همه شامل شرکای آمریکا می‌شوند و میتوانند با هم بلوکی از کشورهای غرب آسیا را ارائه دهند که از منافع این کشور محافظت کند و اجازه عقب‌نشینی از منطقه را دهد.
در پایتخت‌های غربی، توافق آبراهام به‌عنوان گام بعدی در روند صلح غرب آسیا تلقی می‌شود. مراسم امضای این قرارداد یادآور صحنه‌های مشابهی در سال‌های 1978 و 1994 بود. مراسم سال 1978 که برای امضای توافقنامه کمپ دیوید برگزار شد، به برقراری صلح بین مصر و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و بازگرداندن شبه جزیره سینا کمک کرد.
از سوی دیگر، توافق آبراهام میتواند یک مشارکت استراتژیک عمیق ایجاد کند. طرفین آن نه صرفاً برای پایان دادن به اختلافات، بلکه به این دلیل که سیاست کلی منطقه، آنها را به هم نزدیکتر کرده است، به توافق رسیدند.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و امارات شراکت خود را در زمینه اقتصادی محکم کرده‌اند و این کار را با موفقیت قابل‌توجهی انجام داده‌اند. تجارت دوجانبه اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و امارات در سال 2021، از 180 میلیون دلار در سال 2020 به بیش از یک میلیارد دلار رسید که به لطف افزایش فعالیت در بخشهای الماس، کالاهای صنعتی، گردشگری و خدمات است.
رشد اقتصادی تنها جنبه مثبت این پیمان نیست. اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و امارات اولویت‌های نظامی متفاوتی دارند، تا حدی به این دلیل که امارات نمی‌خواهد ایران را تحریک کند یا مشارکت جدید خود با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را به‌عنوان هدف دشمنان منطقه‌ای نشان دهد. اما اسرائیل (رژیم صهیونیستی) و امارات در بازدارندگی تهران و مقابله با گروه‌های تروریستی منطقه‌ای منافع مشترکی دارند و گام‌های اولیه را در جهت همکاری امنیتی برمی‌دارند.
بزرگترین ابهام در مورد توافقنامه آبراهام، معنای آن برای دیپلماسی است. اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و سایر امضاکنندگان متقابلاً در درگیری‌های سراسر منطقه شرکت دارند، اما از ابراز مواضع مشترک خودداری کرده‌اند.
عادی‌سازی روابط با عربستان به طور قابل ملاحظهای اعتبار اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را در میان کشورهایی که نسبت به آن محتاط هستند، تقویت نموده و رشد آن را بیشتر و احتمالاً راههای جدیدی را برای همکاری نظامی باز میکند.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و عربستان در سال‌های اخیر روابط دوستانه‌تری پیدا کرده‌اند و هر دو در حال حاضر در مورد برخی مسائل امنیتی در یک راستا قرار دارند.
توافق آبراهام همچنین میتواند تعامل بینالمللی با غرب آسیا را گسترش دهد. این پیمان در حال حاضر به هموار کردن راه برای مجمع کوآد میان هند، اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، امارات و آمریکا کمک کرده است که در اکتبر 2021 اعلام شد.
در آمریکا، توافق آبراهام توسط رهبران مختلف این کشور مورد تحسین قرار گرفته است. سیاستگذاران عرب و آمریکایی بر این باورند که این توافقنامه میتواند راهی برای خروج واشنگتن از مخمصه غرب آسیا فراهم کند. اگرچه آمریکا میخواهد کمتر بر این منطقه و بیشتر بر آسیا تمرکز کند، اما منافع مهمی در غرب آسیا از جمله جلوگیری از حملات تروریستی، توقف ایران از دستیابی به سلاح هستهای و حتی رقابت با چین را حفظ کرده است.
این توافق همچنین میتواند همکاری بین امضاکنندگان و ارتش آمریکا را بهبود بخشد، حتی اگر شامل مشارکت‌های امنیتی رسمی با این کشور نشود. آنها در حال حاضر بر ساختار نظامی همکاری واشنگتن تکیه دارند.