به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فوربز در مطلب تازه خود به‌قلم «پل ایدون» نوشت: با نزدیک شدن به 18 اکتبر 2020، تاریخ انقضای تحریم تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران، گمانه‌زنی‌های قابل‌توجهی وجود داشت مبنی بر اینکه تهران با واردات از روسیه، به دنبال مدرن‌سازی تسلیحات قدیمی نظامی خود است.
با این حال، ایران تمایل خود را برای صادرات تجهیزات نظامی پس از پایان تحریم نیز اعلام کرد. اوایل آگوست 2019، گزارشی در مطبوعات این کشور مدعی شد که روسیه برای خرید پهپادهای ایرانی ابراز علاقه کرده است.
امروز، کمتر از سه سال از آن تاریخ گذشته است. به اعتقاد کاخ سفید، روسیه علاقه‌مند به دستیابی به پهپادهای ایرانی است و مقامات روسی دو بار در ماه ژوئن به ایران سفر کرده‌اند تا مدل‌های مختلف از جمله شاهد-191 و شاهد-129 را بررسی کنند.
چنین فروشی می‌تواند تعداد قابل‌توجهی پهپادهای مسلح را در زمانی که مسکو مقادیر زیادی از مهمات خود را در جنگ اوکراین از دست داده، در اختیار این کشور قرار دهد.
حوادثی مانند شلیک موشک‌های ضد کشتی علیه مرکز خرید اوکراین در اواخر ژوئن و استفاده از موشک‌های پدافند هوایی اس-300 علیه اهداف زمینی به شدت نشان می‌دهد که کمبود قابل‌توجهی در انبارهای موشک‌های بالستیک و کروز روسیه وجود دارد.
و تهران احتمالاً با خوشحالی روبل روسیه را خواهد پذیرفت. پذیرش روبل روسیه برای تهران مفید خواهد بود.
ایران همچنین می‌خواهد فرصتی برای رقابت در یک صحنه بزرگ جنگی را با پهباد «تی بی 2» بومی ترکیه تجربه کند.
برای حکومت ایران، متمایز ساختن خود به‌عنوان یک صادرکننده مستقل و نه واردکننده سخت‌افزار نظامی، بدون شک مایه افتخار خواهد بود.
به طور کلی، قیمت نسبتاً پایین تسلیحات ایرانی، آن را به گزینه‌ای مقرون به صرفه و مطلوب برای دولت‌های اقتدارگرا در سراسر جهان تبدیل می‌کند.
زمانی که جمهوری اسلامی در دهه 1980 در جنگ با عراق بود، برای کمک به توسعه و ساخت موشک‌های بالستیک به کره شمالی متوسل شد که به تدریج منجر به ساخت بزرگترین و همچنین متنوع‌ترین زرادخانه این نوع موشک‌ها در ایران شد.
زمان در نهایت نشان خواهد داد، یک قرارداد قابل‌توجه فروش پهپاد با روسیه، می‌تواند اولین گام مهم در هدف بلندمدت ایران برای تبدیل شدن به یک صادرکننده تسلیحات باشد.