تحلیلگران و مقامات واشنگتن از تشدید تنش‌ها بین آمریکا و چین و خطرات آن برای جهان که بار دیگر به جای همکاری با یکدیگر درگیر شوند، نگران هستند. جو بایدن، گفته است که این کشور «به دنبال جنگ سرد جدید نیست». اما این نگاه اشتباهی به روابط آمریکا و چین است. جنگ سرد با پکن در حال حاضر در جریان است. در عوض، سوال درست این است که آیا آمریکا می‌تواند چین را از آغاز یک بحران جدی باز دارد؟
پکن به عنوان یک قدرت بدخواه و جاه طلب مصمم است چین را دوباره با «اتحاد مجدد» تایوان با سرزمین اصلی و در دست گرفتن برتری منطقه‌ای به عنوان پله‌ای برای رسیدن به قدرت اول جهانی، یکپارچه کند.
سابقه تاریخی از زمان تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949 روشن است: پکن وقتی با تهدیدی فزاینده علیه منافع ژئوپلیتیکی خود مواجه می‌شود، منتظر حمله نیست. برای به دست آوردن مزیت غافلگیری ابتدا شلیک می‌کند.
در درگیری‌ها از جمله جنگ کره و درگیری با ویتنام در سال 1979، چین اغلب استفاده از زور را به عنوان یک تمرین آموزشی در نظر گرفته است. این کشور مایل است حتی یک نبرد بسیار پرهزینه را با یک دشمن انتخاب کند تا به آن بیاموزد، و دیگران با مشاهده آن، درس عبرت بگیرند. بسیاری از محققان زمان و چرایی استفاده پکن از زور را تحلیل کرده‌اند. اکثر آنها به نتیجه مشابهی می‌رسند: چین زمانی که نسبت به آینده اطمینان دارد حمله نمی‌کند، بلکه وقتی نگران است که دشمنانش در حال نزدیک شدن باشند این اقدام را انجام می‌دهد.