«تسای اینگ ون» -رئیس‌جمهور تایوان- در رسانه‌های اجتماعی گفت که وضعیت فعلی نشان می‌دهد «تنها گزینه پیش روی این کشور این است که خود را قوی‌تر، متحدتر و مصمم‌تر برای محافظت از خود نگه دارد.» به هر حال، تایوان یکی از ثروتمندترین و پر جنب‌و‌جوش‌ترین دموکراسی‌های جهان است.
چین به مناسبت روز ملی این کشور، طی چند روز نزدیک به 150 هواپیمای نظامی به مناطق تحت نظر پدافند هوایی تایوان فرستاد. هدف از انجام این کار این بود تا به تایوان و جهان یادآوری کند که قصد ندارد این کشور را به آینده واگذار کند. از سوی دیگر، آمریکا عملیات نظامی خود را در منطقه افزایش داده است. گزارشات اخیر مبنی بر آموزش تیم‌های عملیات ویژه آمریکا در تایوان نشان می‌دهد که تحریکات جمهوری خلق چین نادیده گرفته نخواهد شد. اظهارات تسای نشان دهنده عزم او است. پس از چندین سال کاهش هزینه‌های دفاعی توسط دولت‌های قبلی، حزب دموکراتیک تسای متعهد شد تا هزینه‌ها را به 3 درصد از تولید ناخالص داخلی برساند، و آمریکا مدت‌هاست که از این موضوع حمایت می‌کند. بودجه امسال نشان‌دهنده افزایش حدود 10 درصدی هزینه‌های دفاعی است و پیش‌بینی می‌شود که این سیر صعودی در سال‌های آینده بالاتر رود. این تصمیم در پس‌زمینه بحث‌های مداوم در خصوص این موضوع شکل گرفت که چگونه آمریکا و سایر کشورهای حامی باید ماهیت تعهد خود را با هدف تقویت آزادی تایوان برای رهایی از کنترل پکن مشخص کنند. برای چندین دهه، این سیاست به نام «ابهام استراتژیک» توصیف شده است. این بدان معناست که آمریکا صراحتاً هیچ تعهدی برای دفاع از تایوان در صورت حمله جمهوری خلق چین به این کشور ندارد. سیاست آمریکا این بوده است که از تایوان پشتیبانی نظامی‌‌کند.
پیمان 1954 توسط سنای آمریکا تصویب شد. کنگره قانون 1979 را برای مخالفت با تصمیم کارتر در به رسمیت شناختن جمهوری خلق چین به عنوان «تنها دولت قانونی چین» تصویب کرد. کنگره، با اجماع هر دو حزب، همواره خود را مدافع وضعیت تایوان می‌داند. جمهوری خلق چین در همه زمینه‌ها از جمله در خصوص تایوان جسورتر و تهاجمی‌تر شده است.
برخی تحلیلگران و بسیاری از نمایندگان کنگره مایل به تغییر سیاست آمریکا از «ابهام استراتژیک» به «وضوح استراتژیک» هستند.
آمریکا به عنوان یک ابرقدرت باید انعطاف‌پذیری خود را در روابط امنیتی جهانی حفظ کند. همچنین واضح نیست که بدنه سیاسی تایوان از ضمانت امنیتی صریح آمریکا استقبال کند یا خیر.
آمریکا موظف است تا به هرگونه حمله به متحدین ناتو پاسخ دهد و هزینه‌های دفاعی نامشخص دولت‌های ملی ناتو یکی از نتایج آشکار این تضمین است. تعهد به دفاع از تایوان در صورت حمله جمهوری خلق چین می‌تواند بر سیاست‌های دیگر کشورهای منطقه که با سیاست آمریکا همسو بوده و نگران وضعیت پکن و تقویت دفاعی هستند، تأثیر بگذارد.
دولت ترامپ روابط دیپلماتیک و سیاسی آمریکا با تایوان را ارتقاء داد. ترامپ با تسای هنگام منصوب شدن وی به سمت خود در سال 2016 صحبت کرد. این اولین و تنها بحث مستقیم بین رئیس جمهور منتخب آمریکا و رهبر تایوان بود.
آمریکا باید به حمایت از تایوان در بهبود توانایی‌های نظامی‌‌اش ادامه دهد. آمریکا باید به همکاری با متحدان همفکر خود برای بهبود آمادگی استراتژیک در منطقه ادامه دهد. دیدار اخیر جو بایدن با گروه موسوم به «کواد» (آمریکا؛ هند؛ ژاپن و استرالیا) و همچنین تصمیم عالی دولت برای پیوستن به استرالیا و انگلستان برای تقویت نیروهای دریایی استراتژیک استرالیا، یک گام مهم و سالم در این راستا است.