به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه ورلد پولیتیکس ریویو در یادداشت تازه خود به‌قلم «تاناسیس کامبانیس» نوشت: عراقی‌ها در تاریخ 10 اکتبر برای انتخابات پارلمانی رأی خواهند داد. این اتفاق در زمانی رخ می‌دهد که عراق با عدم قطعیت درباره بحران‌های متعدد از جمله تجدید حیات داعش، غارت بیت‌المال توسط شبهه نظامیان فاسد و آینده حضور نظامی آمریکا در این کشور روبروست. بنابراین، شاید تعجب‌آور باشد که در تعطیلات آخر هفته، عراقی‌ها به واسطه اظهارات صورت گرفته در کنفرانسی که روز جمعه در شهر باستانی اربیل برگزار شد، بر سر مشاجره صورت گرفته درباره روابط این کشور با اسرائیل غافلگیر شدند.
این کنفرانس که توسط مرکز ارتباطات صلح که از عادی‌سازی روابط دیپلماتیک با دولت اسرائیل حمایت می‌کند، سازماندهی شد، بیش از 300 عراقی را گرد هم آورد.
«وسام الحردان» -یکی از رهبران قبایل عرب سنی- در این گردهمایی سخنرانی کرد و در مطلبی در وال استریت ژورنال درباره عادی‌سازی روابط با اسرائيل نوشت: «همانطور که ما از عراق می‌خواهیم در داخل به فدرالیسم دست یابد، از این کشور می‌خواهیم که به «پیمان ابراهیم» در سطح بین‌المللی بپیوندد». ما خواستار روابط دیپلماتیک کامل با اسرائیل و سیاست جدید توسعه و رفاه متقابل هستیم».
واکنش سریع بود. نخست وزیر عراق این دیدار را محکوم کرد. مقامات کرد گفتند که اگر از موضوع آگاه بودند، هرگز اجازه برگزاری کنفرانس را نمی‌دادند. رهبران جناح‌های اصلی عراق، حمایت خود را از آرمان فلسطین اعلام نموده و بر مخالفت خود با پیوستن به پیمان ابراهیم تأکید کردند. دادگاه‌های عراق برای سازمان‌دهندگان کنفرانس، از جمله وسام الحردان حکم بازداشت صادر نمود.
در همین حال، به نظر می‌رسد یک کارزار هماهنگ توسط گروهی از همفکران آمریکایی و گروه‌های مستقر در آمریکا برای ترویج این کنفرانس به شکلی گمراه‌کننده به عنوان موج خروشان برخی از عقاید عمومی عراق راه‌اندازی شده است.
مؤسسه پژوهش رسانه‌ای خاورمیانه، کلیپی ترجمه شده از اظهارات «سحر الطائی» منتشر کرد که در آن، رئیس تحقیقات وزارت فرهنگ عراق خواستار به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی این کشور بود. همچنین حکمی برای دستگیری الطائی صادر شده است.
«رابرت ساتلوف» -مدیر اجرایی مؤسسه واشنگتن- در توییتی نوشت که دولت آمریکا باید از این «کنفرانس قابل توجه» حمایت کند. وی توئیت کرد: «این کنفرانس شاید مهمترین اقدام صلح‌طلبانه الهام گرفته شده از شهروندان و مردم در تاریخ باشد. بیایید به این عراقی‌های شجاع، که اکنون به خانه‌های خود در سرتاسر کشور باز می‌گردند تا با شبهه نظامیان تحت حمایت ایران و دیگر افراط‌گرایان روبرو شوند، احترام بگذاریم».
سخنگوی ارتش آمریکا برای کارزار مبارزه با داعش نیز به سرعت دولت این کشور را از این کنفرانس دور کرد. وی توئیت کرد: «حساب کاربری کوالیشن (به معنای ائتلاف) هیچ اطلاع قبلی از کنفرانس نداشت و ما هیچگونه وابستگی به شرکت‌کنندگان در آن نداریم». اگرچه سر و صدا به پا کردن در مورد موضوعات کم‌اهمیت بهتر است نادیده گرفته شود، اما کنفرانس برگزار شده در اربیل و واکنش‌های ناشی از آن، چند پیامد مهم دارد.
اول اینکه، ارتقاء روابط بین عراق و اسرائیل هزینه فرصت واقعی را ایجاد می‌کند. هیچ حوزه ارگانیک عراقی برای تغییر وضع موجود وجود ندارد و هرگونه پیشنهادی برای عادی‌سازی روابط با اسرائیل، عراقی‌هایی را که اخیراً با آمریکایی‌ها روابط بسیار نزدیک داشتند، به خطر می‌اندازد. رویدادهایی مانند کنفرانس اربیل در بهترین حالت باعث منحرف شدن تمرکز از مسائل مهمتر مانند کمبود مزمن برق عراق، خشونت و اخاذی شبهه نظامیان، بحران مالی و بازگشت دوباره داعش است.
در بدترین حالت، آن‌ها فرصتی را برای شبهه نظامیان ایجاد می‌کنند تا سیاستمداران عراقی را مورد تهاجم قرار دهند و به طور بالقوه فضایی ایجاد کنند که منجر به خشونت علیه مروجین احتمالی بهبود روابط با اسرائیل شود.
ثانیاً، این کنفرانس نقش ناخوشایند بیگانگان را در تحریف روایات موجود درباره عراق برجسته می‌کند. به نظر می‌رسد سازمان‌دهندگان این کنفرانس، صلح با اسرائیل را به عنوان جایگزینی برای تسلط ایران بر عراق ارائه می‌دهند.