به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه نشنال اینترست در یادداشت خود به‌قلم «کلب لارسون» نوشت: تبدیل موشک از حمله زمینی به حمله فضایی لزوما دشوار نیست. ماهواره‌ها عملا در برابر حملات سلاح‌های کشنده فضایی، بی‌دفاع هستند.
این چیزی است که باید به خاطر بسپارید: توانایی‌های ایران در فضا به جای کنترل واقعی آن، در ناامن کردن فضا برای دشمنان مؤثرتر است. در سال 2011، ایران توانست یک پهپاد آمریکایی را با پارازیت کردن سیگنال جی‌پی‌اس و جعل سیگنال جی‌پی‌اس تسخیر کند.
پس از کشته شدن هدفمند قاسم سلیمانی، فرمانده ایرانی، ایران در اقدامی‌تلافی‌جویانه مقداری از قدرت موشکی بالستیک خود را امتحان کرد و چندین پایگاه در عراق را که محل استقرار نیروهای آمریکایی بود، مورد حمله قرار داد. حمله به یک هدف درست در آن سوی مرز نسبتاً آسان است. با این حال، آنچه بسیار سخت‌تر است، ضربه زدن به ماهواره‌های دشمن است. آیا ایران می‌تواند این کار را انجام دهد؟
در گزارشی آمده است که «نیروهای موشکی ایران ابزاری قوی برای فرافکنی قدرت ایران و تهدیدی معتبر برای آمریکا و نیروهای نظامی شریک در منطقه هستند.»
این گزارش در حالی که به قابلیت‌های موشک‌های بالستیک متعارف ایران اشاره دارد، اشاره نمی‌کند که زرادخانه موشکی ایران برای دستیابی به ماهواره‌ها در مدارهای مختلف کاملاً کافی است یا خیر.
آمریکا و تقریباً کل جهان به دلایل صلح‌آمیز مانند ارتباطات، جهت‌یابی با جی‌پی‌اس و به دلایل خشونت‌آمیز مانند هدایت مهمات هدایت‌شونده دقیق، یا گرفتن عکس از سایت‌های آزمایش هسته‌ای به ماهواره‌ها وابسته هستند.
یکی از کارشناسان خطرات ناشی از قابلیت‌های ضد ماهواره‌ای نوشت: «کاربردهای نظامی‌موشک‌های ASAT (ضد ماهواره) کاملاً آشکار به نظر می‌رسد. چین به دنبال استفاده از این موشک‌‌ها برای از بین بردن ماهواره‌های آمریکا است تا توانایی‌های فرماندهی، کنترل، رایانه، ارتباطات، سایبری، اطلاعات، نظارت و شناسایی آن را کاهش دهد و باعث شود که دارایی‌های توزیع‌شده ارتش آمریکا و متحدانش قادر به برقراری ارتباط یا اشتراک‌گذاری اطلاعات نباشند.»
اگر در یک سناریوی درگیری تعداد زیادی ماهواره از بین می‌رفتند، نیروها باید نقشه اول و قطب‌نما را پاک می‌کردند.
ایران ارزش راهبردی فضا و قابلیت‌های ضدفضایی را به رسمیت می‌شناسد و تلاش خواهد کرد استفاده دشمن از فضا را در طول جنگ مختل کند.
ایران همچنین به دلیل زرادخانه موشک‌های بالستیک، برخی از قابلیت‌ها را نیز دارد: به دلیل همپوشانی ذاتی در فناوری بین موشک‌های بالستیک قاره‌پیما و سکوی پرتاب ماهواره، ایران همچنان یک نگرانی برای توانایی موشک‌های بالستیک قاره‌پیما در آینده است.