به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه اویل پرایس در یادداشت تازه خود نوشت: جنگ لفظی اخیر بین آذربایجان و ارمنستان و تحولات چند هفته اخیر نشان داده است که هر دو طرف تا پایان سال 2022 به توافق صلح نزدیک نشده‌اند.
اگرچه هر دو کشور متعهد به تشدید تلاش‌های مشترک در زمینه صلح هستند، معاهده صلح نهایی در اکتبر 2022 در حاشیه اجلاس پراگ، از آن زمان تاکنون انجام نشده است.
در مقابل، شکست در برگزاری مذاکرات صلح با اظهارات جنجالی ولادیمیر پوتین در خصوص به رسمیت نشناختن حاکمیت آذربایجان بر قره‌باغ توسط مسکو، که خطر تجدید خصومت بین باکو و ایروان را به‌شدت افزایش داده است، بزرگتر شده است.
با این حال، روسیه تنها یکی از تعدادی از کشورهای منطقه است که مذاکرات صلح بین باکو و ایروان را پیچیده کرده است.
اخیرا، ایران، یکی دیگر از بازیگران قدرتمند منطقه‌ای، تلاش کرده است تا ارمنستان را از پیشبرد مذاکرات صلح در بحبوحه وخامت روابط ایران با آذربایجان منصرف کند.
تنش‌های دیپلماتیک بین باکو و تهران زمانی به‌شدت افزایش یافت که ایران بازی‌های جنگی گسترده‌ای را در امتداد مرز مشترک خود با آذربایجان به‌عنوان واکنشی به تلاش‌های باکو برای ایجاد کریدور ترانزیتی زنگزور افزایش داد.
ایران بیشتر تحت تأثیر تعامل عمیق آذربایجان با اسرائیل در زمینه مسائل دفاعی و امنیتی قرار گرفته است.
با این وجود، تلاش‌های تهران برای ارعاب باکو برای ترک کریدور زنگزور و توقف مشارکت خود با تل‌آویو نتیجه معکوس داشته است، زیرا آذربایجان با اعلام تأسیس سفارت در اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، روابط را عمیق‌تر کرد.
ایران این تاکتیک‌های قهری را با آذربایجان انجام می‌دهد، زیرا نتایج یک پیمان صلح احتمالی با ارمنستان می‌تواند اهرم تهران را در منطقه به‌شدت تضعیف کند و راه را برای گسترش بیشتر نفوذ ترکیه هموار کند.
علاوه بر این، به نفع ایران است که تنش‌ها بین ارمنستان و آذربایجان را زنده نگه دارد تا توانایی باکو برای مانور محدود شود.
گزارش‌های اخیر رسانه‌ها ادعا می‌کنند که ایران ممکن است به ارمنستان پهپادهای جنگی ساخته‌شده بومی و مهمات پرسه‌زن را عرضه کند و نیروهای ارمنستان را قادر می‌سازد تا یک بازدارنده علیه کشورهای رقیب، به‌ویژه آذربایجان، ایجاد کنند.
علاوه بر این، ایران به‌دنبال حمایت روسیه برای اعمال فشار بیشتر بر آذربایجان است، هرچند که مسکو بعید است به اصرارهای تهران توجه کند.