به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه برکینگ دیفنس در یادداشت تازه خود به‌قلم «بردلی بومن» و « بهنام بن طالب‌لو» نوشت: برخی با تمرکز بر جنگ فعلی در اوکراین، توجه نکرده‌اند که «وی فنگ هه» -وزیر دفاع چین- اخیرا برای تعمیق روابط امنیتی کشورش و ایران از تهران دیدن کرد.
رشد فزاینده روابط چین و ایران در غرب آسیا بیانگر کوته‌بینی برخی در واشنگتن است که می‌گویند آمریکا باید از منطقه «دور شود» تا رقابت موثرتری با چین داشته باشد.
اما روابط رو به رشد چین و ایران فقط برای آمریکا مشکل ایجاد نمی‌کند. این موضوع یک سری مشکلات امنیتی برای کشورهای عربی خلیج فارس، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و اروپا به وجود می‌آورد.
افزایش شراکت اقتصادی چین و ایران منابع بیشتری را در اختیار جمهوری اسلامی قرار می‌دهد تا از آن‌ها برای فرستادن تسلحیات به نیروهای نیابتی تروریستی و شرکایش استفاده کند، موشک‌ها و زرادخانه پهپادی‌اش را توسعه دهد، کشتیرانی را تهدید کند، تحریم‌های بین‌المللی را تضعیف کند و برنامه هسته‌ای خود را پیش ببرد.
آمریکا و شرکایش به درستی نگرانند که تهران به توانایی‌های پیشرفته نظامی چین دست یابد. پکن در طول جنگ ایران و عراق و پس از آن، منبع قابل‌توجهی برای توانمندی‌های موشک ضد کشتی تهران و هم‌چنین، از اولین حامیان برنامه آن برای سوخت جامد موشک بود.
با توجه به اینکه تحریم تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران در حال حاضر پشت سر گذاشته شده و قرار است ممنوعیت‌های این نهاد در مورد آزمایش و انتقال موشک سال آینده منقضی شود، احتمالا جمهوری اسلامی نظر به توانمندی‌های چین در زمینه ضد دسترسی/منع منطقه‌ای دارد که می‌تواند نیروهای آمریکایی و شرکایش را تهدید کند و مشوقی برای ایران باشد.
شاید برخی بگویند که پکن تمایلی ندارد باعث آشفتگی خاطر عربستان یا امارات شود و این مانع از انتقال چنین تسلیحاتی می‌شود، اما این نگرانی‌ها مانع از این نبود که چین از انجام رزمایش نظامی با ایران منصرف شود.
پکن بر خلاف بسیاری افراد در واشنگتن اهمیت استراتژیک غرب آسیای پهناور را می‌داند و آشکارا نقشه می‌کشد تا در آنجا رقابت کند.
اقدامات رو به رشد چین در غرب آسیا کاملا در تضاد با سخنان بسیاری در واشنگتن است که این منطقه را یک عامل حواس‌پرتی بیهوده می‌دانند و می‌گویند باید آن را هر چه سریع‌تر کنار گذاشت.
در واقع، وقتی که آمریکا آنجا را ترک می‌کند، معمولا بدترین دشمنانش خلأ قدرت را در آنجا پر می‌کنند. دقیقا به همین علت است که تهران مشتاق بیرون راندن نیروهای آمریکا از این منطقه است.
تهران با محو شدن حضور آمریکا در منطقه دست بازتری برای صدور تروریسم و تسلط بر همسایگانش خواهد داشت. یک ایران قدرتمند به نوبه خود باعث بروز افراط‌گرایی اسلام‌گرایان سنی و بازگشت گروه‌های تروریستی می‌شود.
در عین حال، کشورهای عربی آمریکا را به نحو فزاینده‌ای شریک امنیتی غیرقابل اعتمادی می‌بینند که هم‌‌زمان نیروهای خود را خارج می‌کند و حاضر نمی‌شود تسلیحاتی را بفروشد که برای مقابله با تهدیدهای امنیتی جدی مورد نیاز آن‌هاست.
شاید کار بسیاری از آمریکایی‌ها با غرب آسیا تمام شده باشد، اما کار این منطقه با ما تمام نشده است.
رقابت بین آمریکا و چین حالا در غرب آسیا جریان دارد و اگر آمریکا متوجه نباشد و نیروهای کافی در منطقه نگه ندارد، دیپلمات‌ها و سربازان چینی به همراه دشمنان آمریکا خواهند بود که برای خروج این کشور از منطقه با خوشحالی دست تکان می‌دهند.