loader image

جستجو

سازمان ملل ایران

وبگاه آنتی‌وار:تهدید ایران به حمله نقض حقوق بین‌الملل و منشور ملل متحد است

مرکز مطالعات سورین

چکیده

وبگاه «آنتی‌وار» در یادداشت تازه خود ضمن محکوم کردن سیاست فشار حداکثری، تهدید ایران به حمله از سوی آمریکا و اسراییل را نقض آشکار حقوق بین‌الملل و منشور ملل متحد دانست.

فهرست مطالب

به‌گزارش مرکز مطالعات  سورین، وبگاه آنتی‌وار در یادداشت تازه خود به‌قلم «دنیل لاریسون» نوشت:دولت آمریکا عادت کرده است که ‌در صورت شکست آنچه این کشور انتظار دارد، کشورهای دیگر را تهدید به حمله نظامی کند. عراق برنامه‌های تسلیحاتی غیرمتعارف خود را کنار گذاشت و به آن‌ها پایان داد و سپس به واسطه «خلع سلاح کردن» به این کشور حمله نظامی شد. دولت لیبی برنامه‌های خود را برچید و سپس به دلایل دیگر مورد هدف قرار گرفت. ایران چندین سال به طور کامل از توافق برجام تبعیت کرد و پس از نقض تمامی ‌تعهدات توسط آمریکا و آغاز جنگ اقتصادی علیه ایران، این کشور کاهش پایبندی خود در خصوص این توافق را آغاز کرد. 9 ماه پس از ریاست‌ جمهوری بایدن، آمریکا و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) اکنون مرتباً ایران را تهدید به حمله نظامی می‌کنند، در حالی که تمام تحریم‌های «فشار حداکثری» دوران ترامپ همچنان پابرجاست. در هر صورت، خطر اشاعه سلاح هسته‌ای از بین رفته و یا مهار شده بود، ولی حکومتی که به خواسته‌های آمریکا عمل می‌کرد، در تیررس این کشور قرار گرفت.

در اوایل این هفته، «بلینکن» -وزیر امور خارجه آمریکا- گفت: «اگر ایران آماده تعامل سریع همراه با حسن‌نیت نباشد، دولت آمریکا گزینه‌های دیگر را بررسی می‌کند» و این «گزینه‌ها» به طور گسترده شامل تهدید می‌شود.» مقامات اسرائیلی(رژیم صهیونیستی) نسبت به اظهارات بلینکن صریح‌تر از این صحبت کرده‌اند. از سوی مقامات و بسیاری دیگر از سیاست‌گذاران غربی بدیهی است که حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران یک گزینه سیاسی مشروع است که هرگز نباید رد شود. در واقع این مقامات تهدید به ارتکاب تجاوز جنایتکارانه‌ می‌کنند و اظهارات آنها باید محکوم شود. پیروی از این تهدیدات، نقض آشکار حقوق بین‌الملل و منشور ملل متحد است که از اعضای خود می‌خواهد «در روابط بین‌المللی خود از تهدید یا استفاده از زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشوری خودداری کنند.» تهدید به حمله به ایران ناقض این منشور است. حمله به آن‌ها یک اقدام تجاوزکارانه غیرقانونی خواهد بود.

صداهای تهدید ایران در نشریات سیاست خارجی آمریکا در ماه‌های اخیر بلندتر شده است. در همین چند هفته گذشته، فارن افرز و فارن پالیسی مقالاتی را منتشر کردند که در آن از بایدن خواسته شد که پیام روشنی مبنی بر اینکه مایل است از تحریم‌ها فراتر رفته و حمله نظامی ‌انجام دهد بفرستد و به او توصیه کردند که بگوید اگر ایران دست به اقدام غیردیپلماتیک بزند، تمام زیرساخت‌های هسته‌ای خود را به خطر می‌اندازد. این تهدیدها قرار است تا موقعیت مذاکره بایدن را تقویت کند. منتقدان جنگ‌طلب بایدن تردید دارند که او دستور حمله به ایران را بدهد، اما نکته‌ای که در اینجا باید به خاطر داشت این است که او و مقاماتش حتی نباید به این موضوع اشاره کنند.

یکی از اهداف اصلی سازمان ملل این بود که تجاوز نظامی ‌یک کشور به کشور دیگر را که تقریباً هر هفته آمریکا و اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، تهدید به این کار را علیه ایران انجام می‌دهند، رد کند. اگر جای این کشورها با هم عوض می‌شد و مقامات ایرانی چنین تهدیدهایی می‌کردند، می‌توان مطمئن بود که این امر در آمریکا به عنوان دلیلی بر خصومت غیرمنطقی و بی‌فایده بودن مذاکره با آن‌ها تلقی می‌شد. وقتی مقامات ما این تهدیدها را انجام می‌دهند، این دیپلماسی «هوشمندانه» و «متوازن» تلقی می‌شود. مشکل عمیقتر این است که تهاجم غیرقانونی در بحث‌های سیاست خارجی ما به قدری عادی شده است که بحث در مورد استفاده از زور علیه ایران حول محور مسائل عملیاتی می‌چرخد.

حمله به ایران احتمالاً عواقب خطرناک بسیاری برای آمریکا، جمهوری اسلامی و کل غرب ‌آسیا خواهد داشت. این جنگ احتمالاً پرهزینه‌تر از جنگ‌هایی است که آمریکا از زمان ویتنام تاکنون درگیر آن بوده است و به راحتی می‌تواند به یک جنگ منطقه‌ای تبدیل شود که بسیاری از کشورهای دیگر را درگیر می‌کند. یک حمله به خوبی می‌تواند دولت ایران را به ساخت سلاح‌های هسته‌ای تشویق کند که در دو دهه اخیر تلاشی برای دستیابی به آن نداشته است.