بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن پالیسی در مطلب تازه خود بهقلم «آلیسون میکم» نوشت: در تاریخ 30 مارس، شورای کارشناسان اقتصادی آلمان، گروهی متشکل از پنج اقتصاددان برجسته که سیاستهای دولت را ارزیابی میکنند، توصیهای ارائه کردند که یک تابو دیرینه فرهنگی و سیاسی را شکست.
اقتصاددانان نوشتند که برای مقابله با بحران انرژی مرتبط با جنگ روسیه در اوکراین در آینده، آلمان باید سه نیروگاه هستهای باقیمانده خود را تا پایان سال دوباره راهاندازی کند.
این کشور به شدت به واردات گاز طبیعی روسیه وابسته است و اکثر کارشناسان بر این باورند که قطع ارتباط آلمانیها با روسیه، چه با خواست خودشان و چه به واسطه اراده ولادیمیر پوتین، فقط مسئله زمان است.
اتحادیه اروپا در حال حاضر برنامههای خود را برای مقابله با تحریم بیشتر زغال سنگ و نفت روسیه، که سهم بسیار کوچکتر اما همچنان قابلتوجهی از مصرف انرژی آلمان را تشکیل میدهد، آماده کرده است.
اما این کشورها هنوز نتوانستهاند راهحلی برای مشکل گاز ارائه دهند؛ پوتین در ماه می 3 درصد از صادرات گاز کشورش به آلمان را کاهش داد که عمدتاً بهعنوان اقدامی برای نشان دادن قدرتش به اروپا تلقی میشد.
مقامات برلین در تلاش هستند تا برای زمانی که مسکو تمام شیرها را ببندد، یک طرح اضطراری ایجاد کنند. پاسخهای سیاستی شامل درخواست از عموم مردم برای محدود کردن مصرف انرژی خصوصی و درخواست از قطر برای صادرات گاز طبیعی مایع و چندین گزینهی دیگر بوده است.
اما یکی از ایدههایی که تاکنون دولت به آن واکنشی نشان نداده، استفاده از زیرساختهای انرژی هستهای موجود آلمان برای جلوگیری از کمبود انرژی است.
اگرچه ممکن است این پیشنهاد بدیهی به نظر برسد، اما طرز فکر ارتدکسی ضد هستهای ریشهزده در آلمان مخالف چنین پیشنهاداتی است.
به همین دلیل است که پس از شنیدن بیانیه معتبرترین نهاد اقتصادی کشور که اقتصاددانان آن گاهی بهعنوان «پنج خردمند» نامیده میشوند، درماندگی روشنفکران آلمانی بسیار واضح بود.
ترس از ذوب شدن سوخت هستهای، «فرآیندی که در نتیجه از کار افتادن سیستم خنککننده نیروگاههای هستهای به وجود میآید»، در آلمان بسیار همهگیر است و این ترس اغلب برای بیاعتبار کردن استدلالهای موافق با انرژی هستهای کافی است.