بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه جروزالم پست در یادداشت خود بهقلم «نورمن کورز» نوشت: چندین رویداد کلیدی در غربآسیا در ماههای اخیر، منطقه را به رویارویی با واقعیتهای استراتژیک جدید سوق میدهد.
ایران و عربستان از نزدیک شدن به یکدیگر خبر دادند و تلاشهای جدی برای پایان دادن به جنگ نیابتی خود در یمن در جریان است.
به نظر میرسد که «بشار اسد» مخالفان داخلی و بینالمللی خود را که برخی از آنها اکنون در حال بازدید از دمشق و بازگشایی روابط دیپلماتیک هستند، پشت سر گذاشته است.
تلاشهای چند دههای ایران برای اعمال نفوذ خود بسیار فراتر از مرزهایش تسریع شده است، زیرا عرضه عمیق پهپاد محاسبات نظامی در اوکراین، سوریه و لبنان را تغییر داده است.
حماس و حزبالله همکاریهای خود را افزایش دادهاند که منجر به پرتاب راکت به اسرائیل(رژیم صهیونیستی) نه تنها از غزه، بلکه از سراسر مرز شمالی این کشور یهودی شده است.
در اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، «بنیامین نتانیاهو» پس از انتخابات نوامبر گذشته، تنها از طریق معامله با افراطگرایان حامی شهرکنشینان، دولت جدیدی را تشکیل داد و برنامهای را که اکنون کشور را تا هستهاش میلرزاند، ترویج میکند.
هفتهها تظاهرات بیسابقه در خیابانها، که تقریباً بر تمام جنبههای زندگی روزمره تأثیر میگذارد، نتانیاهو را مجبور کرده است که روند قانونی را متوقف کند.
پیام روشن است: اقدامات نتانیاهو و متحدان سیاسی او نشاندهنده اراده مردم نیست.
نظرسنجیها حاکی از سقوط چشمگیر حمایت از نتانیاهو، لیکود و دولت است، در حالی که رهبران اپوزیسیون مانند بنی گانتز و یائیر لاپید به دستاوردهای چشمگیری دست یافتهاند.
اگر تظاهرات هماهنگ و مشابهی هر هفته در سرتاسر سرزمینهای فلسطینی برگزار شود، چه اتفاقی میافتد؟
چرا اکنون این اتفاق نمیافتد و چرا در چندین دهه گذشته به جای رگبار موشکها و انتفاضههایی که به اسرائیلیها میگوید که همسایگان فلسطینی آنها علاقهای به همزیستی مسالمتآمیز ندارند، رخ نداده است؟
برای تحت فشار قرار دادن فلسطینیان برای امتحان رویکرد جدید، تلاش زیادی از طرف آمریکا و جامعه بینالمللی لازم نیست.
پس از 75 سال طردگرایی، ثابت کنید که بهدنبال کشوری در کنار اسرائیل(رژیم صهیونیستی) هستید و تعهد خود را به عدم خشونت نشان دهید. اسرائیلیها نشان دادهاند که این رویکرد میتواند کار کند.