به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز مقاله‌ای به‌قلم «بانی‌لین» «جود بلانشت» منتشر کرد که در آن آمده است: بلافاصله پس از تهاجم روسیه به اوکراین، پکن در پشت صحنه بود.
برای هفته‌ها پس از عبور نیروهای روسی از مرز اوکراین، پیام‌های چین متوقف و سردرگم شده بود، زیرا خود دیپلمات‌ها و سخنگویان وزارت خارجه چین تلاش می‌کردند تا خط «شی جین‌پینگ» -رئیس‌جمهور کشور- در این درگیری را دریابند.
تقریباً 6 ماه پس از شروع جنگ، پکن تا حد زیادی جایگاه خود را بازیافته است. نگرانی‌های اولیه آن مبنی بر اینکه جنگ به طور قابل‌توجهی هزینه‌های دفاعی کلی اروپا را افزایش می‌دهد، هنوز محقق نشده است.
اگرچه چین ترجیح می‌دهد جنگ با پیروزی آشکار روسیه پایان یابد، اما دومین گزینه این است که آمریکا و اروپا تجهیزات نظامی خود را برای حمایت از اوکراین تمام کنند.
در همین حال، افزایش هزینه‌های انرژی و تورم، عزم دولت‌های اروپایی برای حفظ خط تحریم‌ها را تهدید می‌کند و به پکن سیگنالی از فرسایش بالقوه وحدت فراآتلانتیک می‌دهد.
در عین حال، پکن به این نتیجه رسیده است که صرف‌نظر از نتیجه جنگ، محیط خارجی آن خطرناک‌تر شده است.
تحلیل‌گران چینی، شاهد شکاف فزاینده‌ای بین دموکراسی‌های غربی و کشورهای مختلف غیردموکراتیک از جمله چین و روسیه هستند. چین نگران است که آمریکا از این خط گسل رو به رشد برای ایجاد ائتلاف‌های اقتصادی، فناوری یا امنیتی برای مهار آن استفاده کند.
این تصورات از مداخله غرب، پکن را بار دیگر در حالت تهاجمی قرار داده است.
جهت‌گیری مجدد پکن از زمان تهاجم در چندین حوزه مشهود است. در بالاترین سطح، رونمایی چین در اوایل سال جاری از یک چارچوب استراتژیک جدید بود که آن را «ابتکار امنیت جهانی» نامید.
شی جین پینگ اولین بار در یک سخنرانی مجازی در ماه آوریل، ابتکار امنیت جهانی را تشریح کرد. وی به دنبال این است که کنترل امنیت جهانی را از دست آمریکا و متحدانش در اروپا و هند و اقیانوس آرام بگیرد.
سخنرانی ماه آوریل شی همچنین تأیید کرد که همسویی استراتژیک بین چین و روسیه با وجود جنگ فاجعه‌بار پوتین در اوکراین ادامه دارد. به‌ویژه، شی اشاره‌ای به «امنیت غیرقابل تقسیم» کرد، عبارتی که مربوط به اوایل دهه 1970 و مذاکرات بین اتحاد جماهیر شوروی و غرب به نام فرآیند هلسینکی است.
چین همچنین مشتاق است تا بلوک‌های انحصاری کشورهایی را که از آن حمایت کنند تقویت کند.
علاوه بر گسترش برجام، پکن به دنبال تبدیل سازمان همکاری شانگهای شامل روسیه به یک بلوک قدرتمند است که می‌تواند از روابط عمیق سیاسی، اقتصادی و نظامی استفاده کند.
آخرین مولفه بازنگری در سیاست خارجی چین مربوط به نیروی نظامی است. پکن معتقد است که غرب قادر به درک یا همدردی با آن‌چه تحت عنوان نگرانی‌های امنیتی مشروع روسیه است، نیست.
هیچ دلیلی برای چین وجود ندارد که تصور کند آمریکا و متحدانش به گونه‌ای متفاوت با نگرانی‌های پکن برخورد خواهند کرد.
گفت‌وگو در مورد امنیت منطقه‌ای و جهانی پس از بیستمین کنگره آتی حزب است که انتظار می‌رود در پاییز برگزار شود.
تلاش‌های پکن برای احیا و گسترش سازمان‌های موجود مانند بریکس و سازمان همکاری شانگهای نیز با موانعی مواجه است.
به‌عنوان مثال، هند یکی از اعضای هر دو بلوک است و احتمال دارد هرگونه تلاش آشکار ضد آمریکایی را محدود کند. اما شاید بزرگ‌ترین عامل شکل‌دهی به محیط استراتژیک چین، خود پکن است