به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه اکونومیست در یادداشتی نوشت: «جو بایدن» -رئیس‌جمهور آمریکا- برای اولین دیدار رودررو با رهبر چین، «شی جین پینگ» و نشست‌های متوالی با دیگر سران، با شور و اشتیاق پیش می‌رود.
عملکرد بهتر از حد انتظار حزب دموکرات او در انتخابات میان‌دوره‌ای، بهبود اخبار اقتصادی در داخل و موفقیت اوکراین با کمک آمریکا در عقب راندن نیروهای روسی از شهر بندری خرسون. «جیک سالیوان» -مشاور امنیت ملی- او گفت: او پشتش گرم است و این امر به وی فرصتی عالی می‌دهد تا هم با رقبا از موضع قوی برخورد کند و هم متحدان را جمع کند.
سفر بایدن که از 10 نوامبر آغاز شد، شامل دیدار با رهبران جهان در اجلاس تغییرات اقلیمی (27cop) در شرم‌الشیخ و یک نشست آمریکا-آسیا در پنوم پن قبل از عزیمت به گردهمایی گروه 20 در بالی و همچنین جلسات مختلف دوجانبه بود.
بایدن گفت که «خطوط قرمز» خود را با شی، به‌ویژه در مورد تایوان، بررسی خواهد کرد. او همچنین می‌خواهد که جهان را علیه تهاجم روسیه به اوکراین متحد کند. (ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، از گروه 20 دور می‌ماند.)
در ذهن رهبران هم‌فکر این است که چگونه تغییر موازنه قدرت در آمریکا پس از انتخابات میان‌دوره‌ای، به‌ویژه نارضایتی جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها در مورد میزان کمک به اوکراین، بر سیاست خارجی بایدن تأثیر می‌گذارد.
مهم‌ترین سؤال، تداوم حمایت نظامی و اقتصادی آمریکا برای کمک به اوکراین جهت مقابله با
تهاجم هشت ماهه روسیه است که بایدن تاکنون ۱۸ میلیارد دلار کمک امنیتی برای آن متعهد شده است و در صورت محاسبه کمک‌های اقتصادی، این رقم بیشتر هم می‌شود.
در 11 نوامبر، نیروهای اوکراینی دوباره وارد شهر بندری خرسون شدند؛ تنها مرکز استانی که از زمان حمله روسیه در فوریه سقوط کرد.
اما تنش‌ها در داخل دولت بر سر اینکه آیا و چه زمانی به‌دنبال مذاکره باشد، در حال ظهور است. ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک، برآورد کرد که اوکراین و روسیه هر کدام حدود 100 هزار سرباز، چه کشته و چه مجروح، ازدست‌داده‌اند و پیش‌بینی کرد که خطوط مقدم به‌زودی در طول یک آرامش زمستانی سخت‌تر می‌شود.
او گفت: «ما فکر می‌کنیم در اینجا برخی از احتمالات برای بعضی از راه‌حل‌های دیپلماتیک وجود دارد.» اما سالیوان اصرار دارد که آمریکا «اوکراین را تحت فشار قرار نمی‌دهد».
دموکرات‌های جناح چپ خواستار یک استراتژی دیپلماتیک برای تکمیل استراتژی نظامی شده‌اند. مهمتر از آن، طرفداران اول آمریکا که با کمک به اوکراین مخالف هستند.
ممکن است نفوذ نامتناسبی داشته باشند، زیرا جمهوری‌خواهان احتمالاً اکثریت محدودی در مجلس خواهند داشت.
«مارجوری تیلور گرین» -نماینده اهل جورجیا- قول داده است که در صورت بازپس‌گیری کنگره توسط جمهوری‌خواهان، «یک پنی دیگر به اوکراین نمی رسد».
جناح تندرو او، گروه آزادی، تنها اقلیت کنفرانس جمهوری‌خواهان را تشکیل خواهد داد و شاید 40-50 کرسی از 220-230 کرسی جمهوری‌خواهان در مجلس نمایندگان باشد. اما آن‌ها از چشم‌انداز حفظ توازن قوا لذت می‌برند.
«کوین مک کارتی» -رهبر جمهوری‌خواهان در مجلس نمایندگان و محتمل‌ترین رئیس مجلس بعدی- گفته است که کنگره برای کمک به اوکراین «چک سفید» نمی‌دهد.
این به معنای عدم وجود چک نیست. به اولویتی که تندروها برای جلوگیری از کمک به اوکراین می‌دهند، بسیار زیاد بستگی دارد. اما جمهوری‌خواهان به‌دنبال فرصت‌هایی خواهند بود تا بایدن را کنار بزنند و او را ضعیف نشان دهند و توانایی وی را برای برقراری روابط پایدار محدود کنند. مک کارتی گفته است در صورت انتخاب شدن به‌عنوان رئیس‌مجلس از تایوان دیدن خواهد کرد.