به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کویینسی در یادداشت خود به‌قلم «ماریک ترانسفلد» نوشت: آتش‌بس دو ماهه در نزاع طولانی‌مدت یمن در آخر ماه می به پایان می‌رسد. برای امید داشتن به اینکه طرف‌های جنگ در مورد تمدید آتش‌بس توافق کنند.
دلایل متعددی وجود دارد که دست کم می‌توان از میان آن‌ها به کاهش اخیر خشونت در این کشور و از سرگیری پروازها به فرودگاه صنعا اشاره کرد.
مطمئنا اختلافات در داخل این دولت به خصوص بین حزب کنگره ملی تحت تسلط شمالی‌ها و گروه‌های جنوبی که متعلق به شورای انتقالی جنوب هستند، ادامه خواهد یافت. با این حال و با توجه به اینکه حزب اصلاح به حاشیه رانده شده، امارات در مورد حمایت از دولت یمن، احتمالا با عربستان همسو خواهد بود.
با توجه به این تحولات و حملات فرامرزی حوثی‌ها به زیرساخت‌های حیاتی صنعت نفت در عربستان و امارات در اوایل سال جاری میلادی، ائتلاف عربی امتیازهایی را به‌عنوان بخشی از آتش‌بس به حوثی‌ها داده که پیش از این حاضر به انجام آن نمی‌شد.
با وجود اینکه ائتلاف عربی و دولت یمن پیام‌هایی فرستاده‌اند مبنی بر اینکه آماده تغییر در مسیر فرایند صلح هستند، اما واکنش حوثی‌ها در این سطح از مصالحه نبوده و هنوز برخی از بخش‌های این آتش‌بس مثل بخش‌های مربوط به بازگشایی جاده‌ها مخصوصا جاده‌های تعز را اجرا نکرده‌اند.
اگر حوثی‌ها تمایل داشته باشند، وضعیت موجود می‌تواند فرصتی برای طرف‌های درگیر باشد تا مذاکرات سازنده‌ای را در مورد آتش‌بس گسترده‌تر و پایدارتر و هم‌چنین، یک راه‌حل سیاسی بلندمدت آغاز کنند. این آتش‌بس نشان می‌دهد که موثرترین اقدامات برای صلحی موثر از سوی قدرت‌های منطقه‌ای نظیر عربستان و امارات انجام شده است.
بنابراین، این امر حیاتی است که ایران به‌عنوان حامی عمده حوثی‌ها و دیگر کشورهایی که با آن‌ها گفت‌وگو می‌کنند، از اقدامات به سمت مذاکرات صلح حمایت کند.
با این حال و با گذشت هشت سال از جنگ، روشن است که نه طرف‌های جنگ یمن و نه حامیان منطقه‌ای آن‌ها چندان علاقه‌ای برای حفاظت از منافع مردم یمن ندارند. اگر قرار بر این باشد که آتش‌بس حفظ و تداوم یابد، مذاکرات بین طرف‌های متخاصم باید شامل نمایندگان نیروهای جامعه مدنی یمن و کشورهایی باشد که مدت‌های بسیار طولانی از مذاکرات دور بوده‌اند.