به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه آسیا تایمنز در یادداشت تازه خود به‌قلم «نیکولا میکوویچ» نوشت: پس از این که کرملین در سال 2015 ماجراجویی نظامی خود را در سوریه شروع کرد، با دولت یهود به توافق رسید. بنابرگزارش‌ها؛ اسرائیل(رژیم صهیونیستی) متعهد شده است طی حملاتش به شبهه‌نظامیان ایرانی و اهداف نظامی سوریه امنیت شهروندان و واحدهای نظامی روسیه را تضمین کند. در مقابل، مسکو قول داده است تا از تسلیحات خود برای دفع حملات اسرائیل(رژیم صهیونیستی) استفاده نکند. در این صورت، چرا ارتش سوریه در 28 دسامبر از تسلیحات خودش استفاده نکرد؟
به گفته مقامات کرملین، یک هواپیمای ترابری نظامی روسیه در حال فرود آمدن بر روی زمین در پایگاه هوای حمیمیم در 25 کیلومتری لاذقیه بود که حملات اسرائیل(رژیم صهیونیستی) انجام شد و به این دلیل، پدافند هوایی روسیه برای دفع آن حمله فعال نشد.
شکی نیست که مسکو از اتفاقاتی نظیر سال 2018 پرهیز می‌کند که در جریان آن، یک هواپیمای شناسایی روسیه با 15 سرباز روسی در حال بازگشت به حمیمیم بود و به اشتباه از سوی موشک سطح به هوای اس-200 سوریه مورد هدف قرار گرفت. مسکو اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را مقصر آن حادثه دانست و مدعی شد که این کشور به فرماندهی روسیه بابت حمله به اهداف سوری هشداری نداده بود و جت‌های اسرائیلی هواپیمای آی‌ال-20 روسیه را در مسیر سامانه‌های پدافند هوایی سوریه قرار داده بودند.
گمانه‌زنی‌هایی هم مطرح بود مبنی بر اینکه آی‌ال-20 توسط یک جت اف-16 اسرائیلی مورد هدف قرار گرفت، اما حتی اگر هم قضیه از این قرار بود، کرملین هیچگاه اقدامی بیشتر از محکومیت لفظی نمی‌کرد.
این حادثه ناگوار تاثیری بر روابط بین روسیه و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) نگذاشت. هر چند که ارتش روسیه در سوریه قدرت جلوگیری کردن از حمله اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به اهداف ایرانی و سوری را دارد، اما روسیه دائما چشم خود را به روی فعالیت اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در سوریه می‌بندد. حمله به لاذقیه استثنایی بر این قاعده نبود.
روسیه روابطش را با اسرائیل (رژیم صهیونیستی) به خطر نمی‌اندازد و احتمالا از همکاری نظامی عمیق‌تر با ایران خودداری می‌کند.
موضع انفعالی روسیه در قبال حملات هوایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در سوریه آشکارا نشان می‌دهد که کرملین نمی‌خواهد به خاطر متحدش در سوریه و شراکت بالقوه استراتژیک با ایران، روابطش را با دولت یهود خراب کند.