بهگزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه نشنال اینترست در یادداشتی بهقلم «سیمون میلر» نوشت: یکی از مبرمترین منافع آمریکا در غربآسیا ، امنیت دریایی است، بهویژه در تنگه هرمز، که در آن تانکرهای نفتی روزانه حدود 17 میلیون بشکه نفت را جابجا میکنند.
اما افزایش حضور نیروی دریایی چین در خلیجفارس باعث شده است که برخی در واشنگتن گمانهزنی کنند که کشورهای حاشیه خلیجفارس در حال دور شدن از آمریکا هستند.
بااینحال، واشنگتن بهجای اینکه آن را یک تهدید بداند، باید بداند که دخالت چین در غربآسیا مزایایی دارد.
غربآسیا همچنین این پتانسیل را دارد که به یک مسئولیت مالی و نظامی برای پکن تبدیل شود، که میتواند به آمریکا در رقابت فعلی چین و آمریکا کمک کند.
بهعنوانمثال، چین نزدیک به 200 میلیارد دلار در آمریکایلاتین سرمایهگذاری کرده است که توانایی این کشور برای تأثیرگذاری بر سیاست منطقه را افزایش میدهد.
اما اگر چین مشغول مشکلات غربآسیا شود، ممکن است آنها را مجبور کند که این پروژههای دیگر را از اولویت خارج کنند.
همزمان، نگرانیها در مورد اعمالنفوذ جدید منطقهای چین برای آسیب رساندن به منافع اقتصادی آمریکا بهویژه وقتی صحبت از امور انرژی به میان میآید، اهمیت چندانی ندارد.
به دلیل ادغام قاطع آمریکا در تجارت جهانی، هرگونه آسیب به امنیت دریایی یا انرژی منطقهای آمریکا به سایر بازیگران بینالمللی که چین در تلاش برای تقویت روابط با آنها است، آسیب میرساند.
بنابراین تهدید مستقیم آمریکا از این طریق در تضاد با اهداف خود چین است.
اقدامات پیشگیرانهای وجود دارد که آمریکا میتواند در صورت به حداکثر رساندن خطرات پرهزینه برای چین انجام دهد.
برای شروع، واشنگتن میتواند منافع مشترک بین چین و ساکنان منطقه را کاهش دهد و درعینحال فضای زیادی را برای نفوذ چینیها باقی بگذارد.
آمریکا همچنین باید بر کاهش حضور نظامی گسترده خود در غربآسیا تمرکز کند و شکافهایی را ایجاد کند که پکن ممکن است سعی کند آنها را پر کند. بهاینترتیب، منافع و نیروهای چینی درنهایت به اهداف برجستهای برای جهادگران شبهه نظامی در مواجهه با آمریکای دورتر تبدیل میشوند.