به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن پالیسی در یادداشت تازه خود به‌قلم «جیمز جفری» نوشت: آخرین بحران در روابط ترکیه و آمریکا بار دیگر باعث افزایش تنش در روابط دوجانبه شده که به همان اندازه بحرانی و پرتلاطم است.
اگرچه هنوز هیچ تصمیم نهایی از سوی «رجب طیب اردوغان» -رئیس‌جمهور ترکیه- گرفته نشده است.
اما مطمئناً به احتمال زیاد او نوعی عملیات زمینی را آغاز خواهد نمود که بسته به کجا و چگونه روابط دوجانبه را مخدوش خواهد کرد.
آمریکا منافع متضادی با ترکیه دارد. در ده‌ها موضوع، از اوکراین گرفته تا سیاست هسته‌ای ناتو و ایران، منافع هر دو کشور همسو است.
واشنگتن، به‌رغم مصیبت‌های فراوان، حیاتی‌ترین متحد آنکارا است و ترکیه با توجه به وزن اقتصادی و نظامی و جغرافیای استراتژیک خود، شریک کلیدی آمریکا در اوراسیا محسوب می‌شود.
اهداف کلی ترکیه و آمریکا در مورد سوریه مشابه است و این دو کشور اغلب با هم هماهنگ هستند.
واشنگتن و آنکارا حتی زمانی که آمریکا تصمیم گرفت از نیروهای دموکراتیک سوریه در کوبانی در برابر حمله داعش در سپتامبر 2014 حمایت کند، همکاری کردند.
واشنگتن از این بیم دارد که تهاجم جدید ترکیه به سوریه، به‌ویژه در شمال شرق، نزدیک جایی که نیروهای آمریکایی و نیروهای دموکراتیک سوریه در حال عملیات علیه داعش هستند، می‌تواند مبارزه با این گروه تروریستی و به‌ویژه نقش حیاتی نیروهای دموکراتیک سوریه را تضعیف کند.
از هزاران زندانی و اعضای خانواده داعش محافظت می‌کند و بنابراین، با عبارات قوی‌تر از ترکیه می‌خواهد که عملیاتی را آغاز نکند. به نظر می‌رسد ترک‌ها به فراخوان واشنگتن توجه نمی‌کنند.
خواسته‌های فوری آنکارا این است که نیروهای دموکراتیک سوریه از خاک ترکیه و مناطق سوریه که ترکیه کنترل می‌کند، عقب‌نشینی کنند.
با توجه به اهمیت جلوگیری از تهاجم بی‌ثبات‌کننده ترکیه برای آمریکا و نیروهای دموکراتیک سوریه، واشنگتن باید به نوعی این تعهدات را احیا کند.
در سال 2019، آنکارا، واشنگتن و نیروهای دموکراتیک سوریه به طور رسمی با خروج این نیروها در شمال شرق به فاصله بین 4 تا 14 کیلومتری از مرز ترکیه، با گشت‌های نظامی مشترک آمریکا و ترکیه برای راستی‌آزمایی موافقت کردند.
(این توافق عملاً با تهاجم ترکیه در اکتبر 2019 و توافق پنس-اردوغان از بین رفت.) علاوه بر این، واشنگتن تعهدات مکرری را از نیروهای دموکراتیک سوریه مبنی بر عدم حمله به ترکیه از شمال شرق سوریه دریافت کرد.
با توجه به اهمیت جلوگیری از تهاجم بی‌ثبات‌کننده ترکیه برای آمریکا و نیروهای نیروهای دموکراتیک سوریه، واشنگتن باید این تعهدات را به شکلی احیا کند.
نیروهای دموکراتیک سوریه می‌توانند همانطور که قبلاً به اشکال مختلف توافق کرده بودند، از منبج و کوبانی عقب‌نشینی کنند و تعهد خود را مبنی بر حمله نکردن به ترکیه از شمال شرق سوریه به عدم حمله از هیچ نقطه‌ای به سوریه در ازای وعده ترکیه مبنی بر عدم حرکت علیه منبج گسترش دهند.
حتی اگر واشنگتن در به تعویق انداختن حمله ترکیه موفق شود، آنکارا به این سؤال پاسخ می‌دهد که چگونه این کارها در سوریه به طور کلی به پایان می‌رسد؟