به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه جروزالم پست در یادداشت تازه خود به‌قلم «آموتز آسا» نوشت: سال 2022 به خاطر صدماتی که به امپریالیسم روسیه، پوپولیسم غربی و اسلام‌گرایی ایرانی وارد کرد، به یادگار خواهد ماند.
«جورج فریدمن» از استراتژیست‌های سرشناس آمریکایی نگاهی به آینده جنگ اوکراین انداخته و نوشته است: جنگ در اوکراین دائمی به نظر می‌رسد.
انگار هیچ‌یک از طرفین قادر به نابودی نیروی مخالف یا بیان آنچه برای رسیدن به یک توافق صلح لازم است را ندارند.
روس‌ها با بلاروس، هند و هرکس دیگری که می‌توانند صحبت می‌کنند، اما هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه کافی در میدان جنگ جریان را تغییر دهد.
اوکراینی‌ها با آمریکا، ناتو و هرکس دیگری که به حرف‌شان گوش می‌دهد، صحبت می‌کنند تا به دریافت تسلیحات ادامه دهند.
حمله زمستانی روسیه به کی‌یف می‌توانست رویداد سال باشد. تصرف برنامه‌ریزی‌شده فرودگاه اصلی اوکراین، برکناری دولت و جایگزینی آن با دست‌نشانده‌های روسیه به یک شکست نظامی دیدنی تبدیل شد.
آنچه با شکست در تصرف فرودگاه آغاز شد، با شکست در محاصره کی‌یف همراه شد و با عقب‌نشینی گسترده مهاجمان به اوج خود رسید.
اگر نبردهای بعدی که نقص‌های عمیق‌تری را در ماشین نظامی روسیه آشکار کرد که اکثر غربی‌ها و روس‌ها به همان اندازه از آن بی‌اطلاع بودند نبود؛ روند این نبرد پنج هفته‌ای، رویداد سال می‌شد.
شکست در کی‌یف مربوط به برنامه‌ریزی عملیاتی ضعیف و فرماندهی میدانی دست و پا گیر بود. درگیری‌هایی که در جاهای دیگر دنبال شد، سخت‌افزار کم کیفیت، تدارکات ضعیف، نیروهای کم انگیزه و فرماندهان بی تصور را آشکار کرد که همگی شکافی را بین جاه‌طلبی‌ها و توانایی‌های روسیه آشکار کرد.
با این حال، انحطاط اجتماعی و دستاوردهای ناقص صنعتی که پشتوانه شکست‌های نظامی روسیه بود، در مقایسه با نتیجه ژئوپلیتیکی این حمله، کوچک‌تر شد. تقریباً سه دهه پس از پایان آن، جنگ سرد بازگشت.
درست است، برخلاف درگیری قبلی شرق و غرب، این درگیری مربوط به ایمان نیست. مسکو دیگر نه سرمایه‌داری و نه دین را مورد تحقیر قرار نمی‌دهد و در واقع هر دو را اجرا می‌کند.
با این حال، رهبران روسیه بازگشتند تا در غرب، یک رقیب و در دموکراسی یک تهدید ببینند.
در حالی که همه این‌ها حداقل از زمان حمله به گرجستان در سال 2008 آشکار بود، در سال 2022، مسکو و واشنگتن به‌نوعی به جنگ گرم پیوستند.
برخلاف درگیری‌های کره، کوبا، ویتنام، آنگولا و غرب آسیا که در آن ابرقدرت‌های رقیب نیز طرف‌های متضاد را گرفتند، اوکراین در آستانه روسیه، در فاصله کمتر از یک ساعت از کرملین، خشمگین است.
به همین دلیل است که رهبران روسیه احساس می‌کنند نمی‌توانند شکستی را که با آن روبرو می‌شوند از دست بدهند، به همین دلیل است که مبارزه‌ای که انتخاب کردند، رویداد اصلی سال 2022 است و به همین دلیل است که قرار است در سال 2023 نیز بیشتر شود.
به طرز متناقضی، هرچه روسیه جنگ خود را تشدید کند، ضعف آن بیشتر آشکار می‌شود. آنچه با نمایش ناتوانی نظامی در نبرد کی‌یف آغاز شد و با نمایش حقارت صنعتی در نبرد در یک جبهه هزار کیلومتری دنبال شد.
اکنون با نمایش ورشکستگی اخلاقی دنبال می‌شود، زیرا حمله به ارتش اوکراین پس از جنگ حمله به دولت اوکراین اکنون به حمله به مردم اوکراین تبدیل شده است.
درام مرکزی سال 2022 این است که بیش از 5 میلیون اوکراینی آواره شدند و 40 هزار غیرنظامی اوکراینی به‌اضافه 100 هزار سرباز کشته شدند.