به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه ناینتین فورتی فایو در یادداشت خود به‌قلم «براندون ویچرت» نوشت: چین به‌زودی به تایوان حمله خواهد کرد. ارزیابی رسمی پنتاگون در مورد این موضوع نشان می‌دهد که پکن در سال 2027 برای تایوان بازی خواهد کرد.
بسیاری از رهبران و کارشناسان نظامی آمریکا، از جمله من، نسبت به این ادعا ابراز تردید کرده‌اند. آن‌ها فکر می‌کنند که ارزیابی رسمی پنتاگون بیش از حد سخاوتمندانه است.
در واقع، چین ممکن است در یک سال آینده تصمیم به حمله به تایوان بگیرد.
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد پکن سال گذشته به‌طور جدی در حال بررسی حمله به تایوان بوده است.
به گفته شرکت اطلاعاتی خصوصی Bellingcat، «شی جین پینگ» در دسامبر 2021 به همتای روسی خود، «ولادیمیر پوتین» گفت که چین در حال برنامه‌ریزی برای حمله به تایوان در پاییز 2022 است.
برخی تحلیلگران بر این باورند که شی پس از مشاهده واکنش شدید غرب به حمله روسیه به اوکراین، از این جدول زمانی عقب‌نشینی کرد.
با این وجود، برای چین، بازپس‌گیری تایوان به همان اندازه که یک مأموریت ایدئولوژیک وجودی است، یک مأموریت ژئوپلیتیکی حیاتی است. از این گذشته، جنگ داخلی چین هرگز به‌طور کامل پایان نیافت. زمانی که طرف بازنده‌ها در آن مبارزه توانستند با پناه بردن در 100 مایلی سواحل چین، در تایوان، از ویرانی کامل بگریزند، اوضاع خوب نبود.
از آن زمان، بازپس‌گیری این جزیره کوچک، وسواس همه رهبران چینی بوده است.
شی جین پینگ که خود را به‌عنوان «مائو تسه تونگـ» بعدی تصور می‌کند، معتقد است که او حاکم چین خواهد بود که این وظیفه را تکمیل می‌کند.
آینده متعلق به طرفی است که می‌خواهد آن را بیشتر به دست آورد. در حالی که آمریکا در حمایت خود از تایوان ثابت‌قدم مانده است، واشنگتن از شفاف‌سازی موضع خود در این مورد خودداری می‌کند. بله، سلاح می‌فروشد و از ارتش تایوان پشتیبانی می‌کند؛ اما به چه منظور؟
از این گذشته، آمریکایی‌ها و چینی‌ها روابط تجاری عمیق و طولانی‌مدتی دارند. این رابطه در آمریکا بحث‌برانگیز بوده است، اما بیشتر سیاستمداران آمریکا، از جمله دونالد ترامپ، در نهایت ترجیح می‌دهند روابط تجاری آمریکا با چین را حفظ کنند.
جو بایدن سال گذشته زمانی که در دو نوبت مختلف گفت که اگر چین به تایوان حمله کند، دولت او از دموکراسی جزیره‌ای درگیر دفاع خواهد کرد، خود را در آب داغ دیپلماتیک قرار داد.
با این حال، اندکی پس از آن، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، مخالفت آمریکا با هرگونه تلاش یک‌جانبه تایوان یا چین برای تغییر وضعیت موجود را تکرار کرد.
به عبارت دیگر، اگر تایوان تصمیم بگیرد استقلال خود را از چین اعلام کند که بدون شک باعث حمله چین به تایوان خواهد شد، آمریکا احتمالاً از تایوان حمایت نخواهد کرد.
با این حال، فرض کنید تایوان همان‌طور که از او انتظار می‌رود عمل کند و بی‌طرفی خود را در مورد استقلال حفظ کند.
اکثر رأی‌دهندگان تایوانی ترجیح می‌دهند وضعیت موجود را حفظ کنند که در آن بر امور خود حکومت می‌کنند، اما آن‌ها به‌عنوان یک دولت-ملت کاملاً مستقل به رسمیت شناخته نمی‌شوند تا پکن را که به‌طور فزاینده‌ای پرشور می‌شود، آرام کنند.
اگر به‌رغم این حقایق، پکن همچنان تلاش کند دموکراسی جزیره را ضمیمه یا محاصره کند چه؟
رهبران چین واقعاً بر این باورند که آمریکا یک نیروی صرف شده است. آن‌ها فکر می‌کنند که آمریکا یک قدرت بزرگ در حال افول نهایی است و اگر رهبری چین این قدرت را داشته باشد، می‌تواند نیروی پوتمکین آمریکا را از بین ببرد.
رهبری چین فرض می‌کند که طبقه سیاسی آمریکا در نهایت نمی‌خواهد یک جنگ جهانی بر سر تایوان را به خطر بیندازد، به‌ویژه با توجه به اینکه چقدر اقتصاد جهانی از نظر اقتصادی به چین وابسته است.
اعتقاد بر این است که هرگونه رویارویی با چین خونین خواهد بود. اخیراً هال برندز، محقق برجسته نظامی، پیش‌بینی کرد که آمریکایی‌ها به حمله چین به تایوان پاسخ خواهند داد.
برخلاف آنچه طراحان جنگ در پکن و واشنگتن فکر می‌کنند، هر جنگی طولانی و بی‌رحمانه خواهد بود.
در جبهه دیپلماتیک، واشنگتن باید اصرار داشته باشد که برای حفظ وضعیت موجود تلاش کند. تایوان به مدیریت امور خود واگذار خواهد شد، اما به‌دنبال استقلال نخواهد بود.
این به جهان نشان خواهد داد که آمریکایی‌ها در اینجا متجاوز نیستند، بلکه حامیان نظم منطقه‌ای هستند که از پایان جنگ جهانی دوم وجود داشته است. پکن در واقع متجاوز است.
اگر این تحرکات توسط واشنگتن منضبط و متعهد از هم‌اکنون انجام شود، جدول زمانی تهاجم چین به تایوان به عقب رانده خواهد شد.
اگر سناریوی تهاجم به‌اندازه کافی عقب رانده شود، با توجه به برخی از روندهای منفی داخلی چین در دهه آینده، پکن ممکن است تصمیم بگیرد که حمله به تایوان بسیار پرهزینه باشد.
همان‌طور که هال برندز اخیراً ارزیابی کرده است، با این حال، این لحظه کنونی برای آینده تایوان تعیین‌کننده است.
آمریکا باید خود را برای نبردی وحشیانه آماده کند. با این حال، تأکید بر این امر ضروری است که آماده شدن برای چنین جنگی و در عین حال نشان دادن تعهد ما به وضعیت موجود، زمان لازم را برای همه افراد فراهم می‌کند تا به سردمداران فرصتی برای پیروزی بدهند.
اگر واشنگتن از تعهد خود به تایوان چشم‌پوشی کند، پکن نیروهای خود را فراتر از اولین زنجیره جزیره خواهد برد و به عمق اقیانوس آرام فشار خواهد آورد.