به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه جروزالم پست در یادداشت خود به‌قلم «یاکوف کاتز» نوشت: رأی‌گیری سه‌شنبه شب در کنست به دو دلیل تاریخی بود. اولین مورد واضح بود: کنست در حال تصویب یک سری قوانین شخصی برای وزرای مختلف بود تا آن‌ها بتوانند به دولت بپیوندند.
قوانین به نفع مردم و حتی یک حزب خاص نبود اما در عوض، آن‌ها در مورد افراد بودند.
دلیل دوم تاریخی بودن رأی‌گیری این بود که تغییرات قانونی مورد بحث، قبل از استقرار دولت جدید در حال انجام بود.
این عجیب بود که هنگامی که «بنیامین نتانیاهو» لیکود و بلوک مذهبی راست‌گرای او را به پیروزی انتخاباتی در 1 نوامبر رساند، در ابتدا به نظر می‌رسید که مذاکرات ائتلاف، به‌آسانی یک پیاده‌روی در پارک باشد.
احزاب از نظر ایدئولوژیک همسو بودند، در مورد مسائل مهم ملی توافق داشتند و در پنج انتخابات و تقریباً چهار سال مبارزات انتخاباتی دست به دست هم داده بودند.
در حالی که نتانیاهو روز دوشنبه اعلام کرد که اجازه نخواهد داد اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به یک کشور «هلاخا» تبدیل شود، باید تعجب کرد که چگونه این سیاستمداران حتی فکر می‌کردند که می‌توانند همه این اصلاحات مذهبی را درخواست کنند.
چه چیزی به آن‌ها این احساس را داد که مشروع است تصور کنند که می‌توانند به‌شدت در آموزش کودکان سکولار دخالت کنند؟
چیزی که این سیاستمداران افراطی ارتدوکس از درک آن ناتوان هستند این است که آنچه انجام می‌دهند نه تنها به کشور آسیب می‌زند، بلکه دین یهود را نیز آسیب می‌زند و تضعیف می‌کند.
روز چهارشنبه، روزنامه جروزالم پست در صفحه اول خود تبلیغی را با تصویری از تیم ملی مراکش و عبارت «ما همه مراکشی هستیم» قبل از مسابقه عصر همان روز بین مراکش و فرانسه منتشر کرد. برخی از اسرائیلی‌ها و یهودیان از اهتزاز پرچم‌های فلسطین به‌شدت توهین کرده‌اند و آن را سیاسی، نامناسب و خنجر زدن به عادی‌سازی بین اورشلیم و رباط (پایتخت مراکش) خوانده‌اند.
این پرچم‌ها یادآور این نکته است که افکار عمومی در کشورهایی که اسرائیل با آن‌ها عادی‌سازی روابط کرده است، مانند مراکش، فلسطینی‌ها را فراموش نکرده‌اند.
اهتزاز پرچم‌ها یادآور این است که این درگیری حل نشده است و نباید نادیده گرفته شود.
اسرائیلی‌ها نباید از پرچم‌ها بترسند. وسواس به پرچم‌های فلسطین، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را در گذشته مرتکب اشتباهاتی کرده است.
برای مثال، در ماه می، در مراسم تشییع جنازه خبرنگار الجزیره،«شیرین ابوعاقله» رئیس پلیس منطقه به افراد خود دستور داد که راهپیمایی را متوقف کنند و پرچم‌ها را مصادره کنند.
همه تصاویر، پلیس اسرائیلی را نشان می‌دهد که با باتوم بر تابوت ابوعاقله ضربه می‌زند. این یک فاجعه بود و کاملاً غیر ضروری بود.
حرکت هوشمندانه‌تر این است که از خود بپرسیم چرا پرچم‌های فلسطین در دوحه به نمایش گذاشته شد و چرا اعضای تیم مراکش، نماد سبز، قرمز، سیاه و سفید استقلال فلسطین را روی شانه‌های خود انداختند؟
پاسخ این نیست که آن‌ها لزوماً علیه اسرائیل هستند، بلکه این است که آن‌ها از فلسطینی‌ها حمایت می‌کنند.
با توجه به اینکه بازی‌ها در یک کشور عربی است و پرچم‌ها توسط بازیکنان عربی به اهتزاز در می‌آید، این نباید تعجب‌برانگیز باشد و به‌جای اینکه آن را اقدامی علیه خود بدانیم، باید به آن به‌عنوان فرصتی نگاه کنیم تا بپرسیم چرا این اتفاق می‌افتد؟ شاید پاسخ ما را شگفت زده کند.