به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن پالیسی در یادداشت تازه خود به‌قلم «جیمز پالمر» نوشت: مردم سراسر چین پس از آتش‌سوزی مرگبار آپارتمانی در ارومچی، مرکز استان سین کیانگ، آخر هفته علیه سیاست غیرمحبوب دولت در قبال کرونا تظاهرات کردند و برخی مستقیماً حزب کمونیست چین را به چالش کشیدند.
این بزرگترین موج اعتراضات مردمی از زمان تظاهرات دانشجویان در سال 1989 است. مقامات در تلاش برای پاسخگویی به اعتراضات هستند.
اعتراضات در چین رایج است، اما اعتراضات سراسری برای یک هدف واحد نیست. اعتراضاتی که صراحتاً خواستار پایان «ح‌ک‌چ» می‌شود، حتی نادرتر است، به‌ویژه در پکن.
اکنون، برخی از معترضان آشکارا خواستار کناره‌گیری شی هستند، تابلوهای خالی به نماد مقاومت در برابر سانسور تبدیل شده‌اند و ویدئوهای اعتراضات در شبکه‌های اجتماعی پخش شده است.
اکثر اعتراضات در چین اهداف محلی خاصی در ذهن دارند، دوری از چالش‌های ایدئولوژیک و تظاهرات در سین کیانگ که بلافاصله پس از آتش‌سوزی انجام شد، به این الگو پایبند بوده است. اما اعتراضات گسترده‌تر برای آزادی بیان چنین الگویی را دنبال نمی‌کند. دولت پکن آن‌ها را به‌عنوان یک تهدید جدی خواهد دید.
چه چیزی این جنبش را برانگیخت و چگونه به این سرعت پخش شد؟ آیا احتمال تغییری واقعی در چین وجود دارد؟
پنجشنبه گذشته، آتش‌سوزی در یک ساختمان آپارتمانی در ارومچی رخ داد که منجر به کشته شدن حداقل 10 نفر «و شاید بیش از 40 نفر» از جمله کودکان شد.
به نظر می‌رسد که قربانیان بیشتر از اقلیت مسلمان اویغور باشند که از سال 2017 با یک سیاست خشونت دولتی در سین کیانگ مواجه شده‌اند.
سین کیانگ از اوایل ماه آگوست تحت یک قرنطینه شدید قرار داشت. ادعاهایی دهان به دهان و آنلاین پخش شد مبنی بر اینکه اقدامات پیشگیری از کرونا، از جمله موانع فیزیکی و قفل درها و پله‌ها، مانع از رسیدن به موقع آتش‌نشانان به ساختمان و تخلیه ساکنان شده است.
رئیس سازمان امداد و نجات آتش‌نشانی در نشست خبری روز بعد از آتش‌سوزی این ادعاها را رد کرد و قربانیان را مقصر دانست و گفت: «توانایی برخی از ساکنان برای نجات خود بسیار ضعیف است.»
پلیس ابتدا در مورد نحوه رسیدگی به اعتراضات نامطمئن به نظر می‌رسید، اما آن‌ها به سرعت بر پراکنده کردن جمعیت و انجام دستگیری‌های گسترده متمرکز شدند.
از اوایل دوشنبه شب در چین، به نظر می‌رسید که این اقدامات سرکوبگرانه، به طور جدی اعتراضات را کاهش داده است. رسانه‌های دولتی چین تاکنون از پوشش خبری اعتراضات اجتناب کرده‌اند.