به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن پالیسی در یادداشت تازه خود به‌قلم «آنکال ووهرا» نوشت: دو سال قبل، صدها هزار لبنانی از همه فرقه‌ها و در یک سری اعتراضات فراگیر در کشور به خیابان‌ها آمدند و خواستار پایان دادن به حکومت خطاکار کشور بودند که قدرت را بر مبنای نظام فرقه‌ای و یک سیستم سهمیه‌ای تقسیم کرده بود.
آن‌ها امیدوار به روی کار آمدن طبقه سیاسی جدیدی بودند که اصلاحاتی را برای مقابله با فساد گسترده، ایجاد یک نظام قضایی مستقل و از سرگیری کمک‌های خارجی انجام دهد تا برای خروج از بحران همیشگی اقتصادی به کشور کمک شود.
به نظر تحلیل‌گران؛ انتخابات روز یکشنبه نخستین انتخابات از زمان آن شورش‌هاست و برای خارج کردن سیاست لبنان از سیر قهقرایی، انتخاباتی حیاتی است. اما تعداد کمی معتقدند که احزاب جدید برخاسته از آن شورش نظیر مقاومت‌های بیروت و شهروندان در یک کشور با نزدیک شدن به روز انتخابات بتوانند موفق شده و طبقه حاکمه‌‌ای را سرنگون کنند که از پایان جنگ داخلی لبنان در سال 1990 تاکنون به قدرت چسبیده‌اند.
آکسفام یک نظرسنجی از رای‌دهندگان لبنانی در آوریل انجام داد و بنابر آن، 98 درصد از میان 4675 پاسخ‌دهنده عملکرد نخبگان حاکم را بد ارزیابی کردند. در عین حال، 74 درصد از لبنانی‌ها در حال حاضر در فقر زندگی می‌کنند و پوند لبنان در اواخر سال 2019 قریب به 90 درصد از ارزش خود را از دست داد. صف‌های بنزین طولانی‌تر شده، کالاهای اساسی از قفسه‌های مغازه‌ها ناپدید شده‌اند، جرم و جنایت در حال افزایش است، این کشور تنها برای دو تا سه ساعت در روز برق دارد و کشور وابسته به «مافیای ژنراتور» شده است. آن‌هایی که می‌توانند کشور را ترک می‌کنند و حدود 250 هزار نفر طی دو سال گذشته از کشور مهاجرت کرده‌اند.
«لوری هیتایان» -مشاور انرژی لبنان و تحلیل‌گر سیاسی- گفت: «مردم تکیه به طبقه سیاسی جدیدی کردند تا تغییری ایجاد کند، اما در سازماندهی آن شکست خورده‌اند. بسیاری از گروههای پراکنده در تظاهرات شرکت نموده و همه آن‌ها احساس می‌کردند که مشروعیت دارند.
درگیری‌های خودخواهانه و اختلاف‌‌نظرهای عمده سیاسی بیشتر باعث اختلاف میان گروههای سیاسی جدید شده و ایجاد یک جبهه واحد را برای آن‌ها سخت‌تر کرده است.
حزب تقدم حتی نشان داده که محبوبیتی در میان اکثر لبنانی‌هایی ندارد که با انداختن رای خود به دنبال برانداختن طبقه نخبه فرقه‌ای قدیم هستند. تقدم مدعی است که حزبی سکولار است، اما قبول کرده با حزب کتائب مسیحی متحد شود که یکی از آن احزاب سنتی است و جبهه سیاسی به نام جبهه مخالف لبنانی را تشکیل داده‌اند. شاید چنین ائتلافی بعد از انتخابات تاثیری داشته باشد، اما به شانس حزب تقدم ضربه می‌زند.
به علاوه، برخی از تحلیل‌گران انتظار یک نظام انتخاباتی پیچیده را دارند که در سال 2017 معرفی شد و بیشتر به موقعیت محافظان نظام قدیم کمک می‌کند. لبنان اکنون بر مبنای نظام نمایندگی تناسبی رای می‌دهد که بنابر آن، چندین نماینده در یک حوزه فهرستی را تشکیل می‌دهند و با فهرست‌های دیگر در آن حوزه رقابت می‌کنند.
گزارش‌هایی در این دوره از انتخابات منتشر شد مبنی بر اینکه حامیان حزب‌الله و جنبش شیعی امل در روستای جنوب لبنان به نام سرافند دست به ارعاب هشام حایک، نمایند مستقل زده‌اند. حتی یکی از آن‌ها به روی تیم حایک اسلحه کشیده بود، در حالی که سربازان لبنانی تیم را برای حفظ امنیتش همراهی می‌کردند.
نامزدهای انتخاباتی جدید در سرتاسر کشور و در مقابل تهدیدهای سیاسی آسیب‌پذیر هستند. گفته شده زمانی که نمایندگان مقاومت‌های بیروت قصد برگزاری تجمعی را در یکی از حومه‌های فقیر به اسم طریق‌الجدیده داشتند، از سوی حامیان سعد حریری، برادر بهاء حریری، تهدید می‌شدند.
برخی گفته‌اند که حتی اگر 10 تا 12 نفر از سیاستمداران جدید بتوانند کرسی‌هایی را در پارلمان به دست بیاورند، قادر خواهند بود طبقه حاکم را از درون به چالش بکشند.
آن‌ها می‌توانند بر قوانین مناقشه‌برانگیز مربوط به اصلاحات اقتصادی، پاسخگو کردن قوه قضائیه و فساد تاثیر بگذارند.