بهگزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه آذرنیوز در مطلب تازه خود بهقلم «فاطیما لطیفوا» نوشت:کریدور زنگزور نه تنها برای آذربایجان بلکه برای بسیاری از کشورهای منطقه مانند ترکیه، روسیه و حتی ارمنستان اهمیت زیادی دارد.
این کریدور پتانسیل تقویت توسعه ارتباطات تجاری و حمل و نقل، ارتقای یکپارچگی منطقهای و تشویق همکاری اقتصادی را دارد.
با این حال، موضع برخی کشورها بهویژه ایران در مورد کریدور زنگزور نشاندهنده منافع منطقهای و برنامههای استراتژیک آنهاست.
ایران از تأثیر بالقوه این کریدور بر منطقه آگاه است و بهدنبال حفظ موقعیت خود است.
بهطور خاص، تهران که نگران تضعیف روابطش با ارمنستان پس از گشایش کریدور است، در درجه اول ادعاهای خود را علیه روسیه معطوف میکند و همچنان به ارسال پیام ظریف و غیرمستقیم ادامه میدهد.
ایران از پاسخ مثبت به پیشنهادات آذربایجان برای صلح، ثبات و همکاری، از جمله ابتکاراتی مانند پلتفرم «3+3» طفره میرود و در عوض به بیثباتی کمک میکند.
توجه به این نکته ضروری است که کریدور زنگزور تمامیت ارضی ارمنستان و ایران را تهدید نمیکند.
برعکس، اگر ایران سیاست معقولتری را دنبال میکرد، میتوانست نقش خود را در این کریدور افزایش دهد. با این حال، رویکرد ایران به گشایش این کریدور، شخصیسازی موضوع و اظهارات غیرمنطقی آن غیرقابل قبول است.
ایران ویرانیهای قرهباغ از جمله تخریب مساجد توسط ارامنه را نادیده گرفته است. اکنون عجیب است که ایران با تلاش آذربایجان برای ایجاد خطوط ارتباطی در داخل خاک خود مخالف است.
واضح است که مسئله اصلی در اینجا صلح، ثبات یا آرامش منطقهای نیست.
ایران آشکارا متوجه است که در حال از دست دادن نفوذ خود بر ارمنستان است و تلاش میکند تا ناامیدی خود را از روسیه برطرف کند.
تنها راه برای احیای روابط خود با ارمنستان به وضعیت قبلی، همسویی با غرب است که به نظر میرسد طرح فعلی تهران است.
ایران با ایجاد تنش منطقهای در حال برنامهریزی برای همسویی با غرب است.
تمایل ایران برای مداخله در روابط آذربایجان و ارمنستان و مخالفتش با گشایش کریدور و همچنین تلاش برای تشویق ارمنستان به همسویی با غرب شرمآور است.