به‌گزارش مرکز مطالعات راهبردی سورین، نشریه نشنال اینترست در یادداشت خود به‌قلم «احمد المیمونی» نوشت:روابط تاریخی عربستان با یمن میان ثبات و تنش در نوسان بوده است. توافق جده که در روز ۱۲ ژوئن سال ۲۰۰۰ میلادی امضا شد، اختلافات ارضی میان پادشاهی عربستان و جمهوری یمن را حل کرد و در آن بر تعهد دو طرف به پیمان طائف تاکید شد که مرز‌های دو کشور را تعیین کرده است.
یمن که از منابع طبیعی بی‌بهره است، برای اداره امور خود به حمایت‌های سعودی‌ها وابسته بوده و در مقابل، عربستان هم به نیروی کار یمن وابسته است به همین علت، دو کشور روابطی دوجانبه برقرار کرده‌اند که به نفع طرفین است.
در این گزارش ادعایی، اقدامات ضدحکومتی انصارالله از سال ۲۰۰۴ الی ۲۰۱۱ که همزمان با تحولات به اصطلاح بهار عربی بود، عامل بروز جنگ معرفی شده است.
این جنگ‌ها شورای همکاری خلیج فارس را وادار کردند که ابتکاری را برای میانجیگری میان گروه‌های درگیر در یمن با هدف مقابله با تنش‌های روزافزون ارائه کند.
این ابتکار شامل طرحی برای انتقال مسالمت‌آمیز قدرت از «علی عبدالله صالح »به معاون وی، «عبدربه منصور هادی» بود.
ابتکار و تلاش‌های شورای همکاری خلیج فارس از حمایت ۵ عضو دائم شورای امنیت و اتحادیه اروپا هم برخوردار بود. اما انتقال قدرت با مخالفت انصارالله یمن همراه بود.
با حمایت‌های مردمی بانک مرکزی، فرودگاه‌ها و بنادر دریایی یمن به کنترل انصارالله درآمد. بعد از آن، انصارالله کنترل صنعا را به دست گرفتند.
روز بیستم مارس ۲۰۲۲، انصارالله یمن عملیات موفقیت‌آمیزی را ضد تاسیسات مختلف عربستان از جمله پمپ بنزین و دیگر زیرساخت‌های این کشور انجام دادند.
این حملات در پاسخ به تهاجمات ناجوانمردانه سعودی‌ها به مراکز غیرنظامی یمن و با هدف تضعیف توانایی عربستان برای ارسال نفت به بازار‌های جهانی انجام شد.
سرزمین یمن به علت امنیت و ثبات شکننده و ضعیف، پناهگاهی امن برای القاعده محسوب می‌شود. آمریکا و عربستان با بهانه هدف قراردادن تروریست‌ها در خاک یمن با هم به تبادل اطلاعات می‌پردازند و اقدامات مشترکی را نیز انجام می‌دهند.
اما انصارالله با تدابیر خود موفق شدند کنترل یکی از مهم‌ترین مراکز بازرسی مسیر‌های آبی را در تنگه باب‌المندب به دست بگیرند.
طبق گزارش، با توجه به اینکه ایران نیز کنترل تنگه هرمز را در اختیار دارد، این وضع تاثیرات فاجعه‌باری بر تجارت و تامین انرژی جهانی برجای خواهد گذاشت.