به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکه شبکه رهبی اروپا در مقاله تازه خود به‌قلم «جاودانفر» نوشت: در اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، سیاستمداران و کارشناسان کمی هستند که معتقدند برجام قابلیت احیا شدن را دارد.
حتی تعداد کم‌تری از مردم معتقدند که یک گزینه غیرنظامی درنهایت می‌تواند برای مقابله با تهدیدات ناشی از برنامه هسته‌ای در حال گسترش ایران استفاده شود.
بااین‌حال، وقتی به این سؤال می‌رسیم که «محرک حمله به برنامه هسته‌ای ایران چه چیزی باید باشد؟»
طیف نسبتاً متنوع‌تری از نظرات را می‌توان مشاهده کرد. برخی معتقدند اگر ایران تصمیم به غنی‌سازی 90 درصدی بگیرد، این می‌تواند همان محرک باشد.
برخی دیگر فکر می‌کنند که این باید تشخیص تصمیم رهبر ایران، [آیت‌الله] خامنه‌ای، برای ساخت سلاح هسته‌ای باشد.
برخی از سیاست‌گذاران و کارشناسان معتقدند که حمله تنها باید با رضایت و حمایت آمریکا انجام شود، درحالی‌که برخی دیگر معتقدند اسرائیل باید به‌تنهایی چنین حمله‌ای را انجام دهد، زیرا درنهایت نمی‌توان روی آمریکا حساب کرد.
دولت جدید در اسرائیل(رژیم صهیونیستی) آشفته و بی‌ثبات است و ثابت کرده است که جنجالی‌ترین و افراطی‌ترین دولت راست‌گرا در تاریخ اسرائیل(رژیم صهیونیستی) است و مشخص نیست که آیا مدت طولانی‌تری دوام خواهد آورد یا خیر:
اختلافات در اپوزیسیون و در میان صفوف خود در مورد مسائل مهم، مانند اصلاحات پیشنهادی برای قوه قضائیه اسرائیل(رژیم صهیونیستی) درنهایت ممکن است بیش‌ازحد عمیق و غیرقابل غلبه باشد که منجر به سقوط زودتر از حد انتظار می‌شود؛
اما وقتی نوبت به برنامه هسته‌ای ایران و نحوه مقابله با آن می‌رسد، شکاف بزرگی بین دولت کنونی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و مخالفان وجود ندارد. تنها تفاوت مهم بین آن‌ها در نحوه مدیریت روابط و اختلافات با آمریکا بر سر ایران هسته‌ای است.
درگذشته، دولت نتانیاهو، به‌ویژه در دوران دولت اوباما، با آمریکا مقابله کرده است. نتانیاهو نه‌تنها در مطبوعات، بلکه در کنگره آمریکا نیز به‌طور علنی باسیاست‌های اوباما در قبال ایران درگیر شد. در مقابل، دولت بنت لاپید سیاست متفاوتی را در پیش گرفت: همکاری نزدیک با آمریکایی‌ها و حفظ اختلافات با واشنگتن در پشت درهای بسته.
حتی در صورت بقای دولت فعلی، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) با چالش‌های جدیدی درمورد گزینه نظامی آن در برابر ایران مواجه است.
اولین مورد بهبود روابط ایران با دولت پوتین در مسکو است. ایران تأمین‌کننده مهم تجهیزات نظامی، به‌ویژه پهپادها، برای ارتش روسیه است که برای عملیات نظامی پوتین در اوکراین بسیار مهم است.
با توجه به این تحول، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) باید واکنش احتمالی روسیه را به دلیل حمله اسرائیل به تأسیسات هسته‌ای ایران در نظر بگیرد. درحالی‌که به نظر نمی‌رسد در حال حاضر یک ایران مجهز به سلاح هسته‌ای به نفع روسیه باشد.
اگر حمله اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به تأسیسات هسته‌ای ایران به جنگ گسترده‌تری بین ایران و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) تبدیل شود، آن‌ها نگران و احتمالاً ناخرسند خواهند شد؛
زیرا در یک سناریوی درگیری بین دو کشور، زیرساخت‌های نظامی حیاتی ایران، ازجمله تأسیسات ساخت پهپاد، ممکن است موردحمله قرار گیرد که تأثیر منفی مستقیمی بر تلاش‌های جنگی روسیه در اوکراین خواهد داشت.
این امر می‌تواند پوتین را وادار کند که علیه اسرائیل(رژیم صهیونیستی) اقدام کند که به‌طور بالقوه به تأمین سیستم‌های ضد هوایی پیشرفته برای نیروهای ایرانی در داخل ایران و سوریه تبدیل می‌شود.
همچنین می‌تواند به برنامه هماهنگی فعلی بین نیروهای روسیه در سوریه و ارتش اسرائیل(رژیم صهیونیستی) پایان دهد.
این برنامه برای عملیات اسرائیل (رژیم صهیونیستی)در سوریه بسیار مهم بوده است زیرا آن‌ها از درگیری احتمالی با نیروهای روسی جلوگیری می‌کنند.
اگر روس‌ها به این برنامه پایان دهند، ادامه حمله به اهداف ایرانی در سوریه برای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) دشوارتر یا حتی خطرناک‌تر می‌شود.
دومین تحول جدیدی که اسرائیل(رژیم صهیونیستی) اکنون باید در نظر بگیرد، توافق اخیر با میانجیگری چین بین ایران و عربستان است.
پس‌ازاین توافق اخیر، ممکن است دیگر به نفع سعودی‌ها نباشد که به اسرائیل(رژیم صهیونیستی) اجازه استفاده از حریم هوایی خود را بدهند. این به‌شدت توانایی اسرائیل برای انجام حملات مستقیم علیه تأسیسات هسته‌ای ایران از خاک خود را تضعیف می‌کند.
ماه‌های آینده با افزایش تنش‌ها بین ایران و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) بر سر حضور ایران در سوریه بسیار مهم خواهد بود.
این علاوه برافزایش اختلافات بین دولت‌های بایدن و نتانیاهو بر سر بهترین سیاست برای مقابله با برنامه هسته‌ای در حال پیشرفت ایران است.