به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، «خالد الگندی» تحلیل تازه خود را در نشریه فارن پالیسی منتشر کرد که در آن آمده است: «محمود عباس» -رئیس‌جمهور فلسطین در واکنش به حمله اخیر ارتش اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به اردوگاه آوارگان جنین که منجر به کشته شدن دست‌کم 10 نفر شد، اعلام کرد که فوراً هماهنگی امنیتی با اسرائیل را به حالت تعلیق درمی‌آورد.
این تصمیم به‌عنوان اعتراضی علیه حملات تقریباً روزانه ارتش اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به شهرها و روستاهای فلسطینی در کرانه باختری اشغالی که منجر به کشته شدن حداقل 41 فلسطینی از ابتدای سال جاری میلادی شده است، اتخاذ شد.
تهاجم مداوم اسرائیل(رژیم صهیونیستی) نشان‌دهنده یک خیزش بزرگ در یک قسمت خونین است که در آن حدود 190 فلسطینی در سال 2022 کشته شدند که آن را به مرگبارترین سال برای فلسطینی‌های کرانه باختری از زمان پایان انتفاضه دوم در سال 2005 تبدیل کرد.
در پی این کشتار در جنین، یک مرد خشمگین فلسطینی با شلیک گلوله، هفت اسرائیلی را در بیرون کنیسه‌ای در شهرک نیو یاکوف در بیت‌المقدس شرقی کشت.
جالب اینجاست که افزایش خشونت درست زمانی رخ داد که مقامات ارشد آمریکا، از جمله «آنتونی بلینکن» -وزیر امور خارجه- و «ویلیام برنز» -مدیر سیا- برای گفت‌و‌گو با رهبران اسرائیل (رژیم صهیونیستی)و فلسطین در منطقه حضور داشتند.
تصمیم برای تعلیق هماهنگی امنیتی با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) تصمیمی نبود که عباس آن را ساده یا مشتاقانه اتخاذ کند، با این حال، با توجه به افزایش تعداد کشته‌شدگان فلسطینی، او انتخاب‌های محدودی در این زمینه داشت.
همکاری امنیتی بین تشکیلات خودگردان فلسطین (PA) و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) مسئولیت سنگینی است که عباس آن را یک مسئولیت مقدس توصیف کرده است.
به‌رغم تهدیدهای مکرر عباس مبنی بر قطع روابط امنیتی با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در طول این سال‌ها، او تنها یک بار قبلاً این کار را انجام داده است، اما پس از انتخاب بایدن به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا، به‌سرعت همکاری خود را از سر گرفت.
در عین حال، هماهنگی امنیتی تشکیلات خودگردان و اسرائیل در میان فلسطینی‌های عادی از هر طیف سیاسی، نوعی همکاری با اشغالگران و برای برخی خیانت آشکار محسوب می‌شود و به‌شدت نامطلوب است.
علاوه بر این، حفظ همکاری امنیتی با ارتش اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در حالی که فلسطینیان به‌طور گسترده کشته می‌شوند، خودکشی سیاسی است.
فقدان یک روند یا افق سیاسی برای پایان دادن به اشغالگری اسرائیل بر سرخوردگی عباس و همچنین احساس ناامیدی فزاینده در میان مردم عادی فلسطین افزوده است.
راهپیمایی اخیر مقامات ارشد آمریکایی در منطقه با توجه به بی‌علاقگی آشکار دولت بایدن به فلسطینی‌ها و پرونده اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، به‌شدت این روند همکاری را بی‌معنی می‌کند و به‌طور گسترده این مسئله به دیگر اولویت‌های منطقه‌ای مانند مقابله با ایران و پیشبرد عادی‌سازی اعراب و اسرائیل، عقب‌نشینی می‌کنند.
ضعف و وابستگی مزمن تشکیلات خودگردان هم به آمریکا و هم به اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، قطع دائمی روابط امنیتی خود با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را برای عباس یا جانشینان آینده عملاً غیرممکن می‌کند.
در واقع، تنها تهدید واقعی برای همکاری امنیتی تشکیلات خودگردان و اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، فروپاشی همین تشکیلات خودگردان خواهد بود.
با تمام این اوصاف و مرور وضعیت منطقه‌ای، روابط اخیر دو کشور و نحوه روابط دیپلماتیک آمریکا و با توجه به روند فعلی، آن روز ممکن است چندان دور نباشد.