فارن پالیسی:
آیا پارانویای شی، او را شکست خواهد داد؟

به‌گزارش مرکز مطالعات سورین،‌ نشریه فارن پالیسی در مقاله تازه خود به‌ قلم «سوزان شیرک» نوشت:‌در دهه گذشته، «شی جین پینگ» -رئیس‌جمهور چین- بسیاری از نگرانی‌های خود مانند «هو جینتائو» -رئیس‌جمهور قبلی- را درباره تهدیدات داخلی برای ثبات اجتماعی ابراز کرده است.

هر دو رهبر نگران شکنندگی حاکمیت حزب کمونیست چین در جامعه‌ای که به‌سرعت در حال تغییر است، بوده‌اند و تلاش کرده‌اند با اعمال کنترل بیشتر بر زندگی اجتماعی و اقتصادی، آن را تضمین کنند.

علاوه بر این، هر دو، خطرات امنیتی را عمدتاً ناشی از مشکلات داخلی می‌دانند، هرچند که به نیروهای بین‌المللی بدنام نیز نگاه مشکوکی دارند.

همان‌طور که شی اغلب مشاهده می‌کند، تهدیدات امنیتی چین ناشی از تهدیدهای پیچیده‌تر خارجی و داخلی است که درهم‌تنیده شد‌ه‌اند و می‌توانند متقابلاً فعال شوند.

بااین‌حال، شی، پارانویایی را که از زمان حکومت مائوتسه تونگ در سیاست چین رایج بوده است، به حد افراطی می‌برد.

چین قوی‌تر از همیشه است. این کشور دارای اقتصاد بسیار موفق، ارتش توانمند و نفوذ جهانی رو به رشد است.

دولت از حمایت عمومی بالایی برخوردار است. بااین‌حال، توجه شی به امنیت، احساس آسیب‌پذیری دائمی او را نشان می‌دهد.

چشم‌انداز کلی امنیت ملی شی، بیشتر حزب-محور است و به‌وضوح تهدیدهای خارجی را برجسته می‌کند.

شی خود را در حال مبارزه مرگ یا زندگی برای بقای حاکمیت حزبی علیه نیروهای براندازی می‌داند که توسط دولت‌ها و سازمان‌های خارجی متخاصم هدایت می‌شوند. اگرچه محیط امنیتی چین با روی کار آمدن شی به‌شدت بدتر نشده بود، اما دیدگاه او نسبت به آن، تاریک‌تر و تهدیدآمیزتر از دیدگاه هو بود.

شی ممکن است نسبت به وضعیت بین‌المللی چین چندان خوش‌بین نباشد، زیرا تا سال 2012، اقدامات جنگ‌جویانه پکن، از قبل دیگر کشورها را از خود دور کرده بود.

همچنین چون قدرت او بیشتر از هو و تصمیماتش خودسرانه‌تر است، ترس شی از اینکه منتقدانش نقشه سقوط او را طراحی کنند نیز بیشتر شده است.

تصمیم ناگهانی شی برای لغو محدودیت‌های دوره ریاست‌جمهوری با بازنگری در قانون اساسی در سال 2017، قبل از پایان اولین دوره ریاست‌جمهوری‌اش، یکی از خیره‌کننده‌ترین رویدادهای غیرمنتظره در دهه‌های کاری من ‌به‌عنوان ناظر چین است. من تنها نیستم.

قدرت گرفتن او موج شوکی را در سراسر چین و خارج از کشور ایجاد کرد. واژگونی قوانین جانشینی قدرت که به‌سختی به دست آمده است، می تواند برای شی نتیجه معکوس داشته باشد.

یک رهبر حزب لنینیست که در قدرت یا حمایت شریک نیست، ناگزیر است که دیگر سیاستمداران را ناامید کند.

درضمن، بسیاری از سیاست‌های شی موردبحث است. نقدها قبل از پاک شدن توسط سانسورچی‌ها به‌صورت آنلاین منتشرشده‌اند. حتی پس از پاک‌سازی تعداد زیادی از مقامات در دوره‌های اول و دوم، شی نمی‌تواند کاملاً مطمئن باشد که از وفاداری نخبگان حزبی برخوردار است. همان‌طور که یکی از دانشمندان علوم سیاسی در مورد چین تحت رهبری شی مشاهده کرد، به نظر می‌رسد که نارضایتی نخبگان سریع‌تر از نارضایتی اجتماعی در حال رشد است.

احساس آسیب‌پذیری سیاسی شی، در تلاش‌های او برای تحمیل کنترل اجتماعی بر جامعه چین و حذف همه رقبای بالقوه، منعکس می‌شود. اما این رویکرد به حکومت، می‌تواند در دوره سوم ریاست‌جمهوری شی، نتیجه معکوس داشته باشد. حزبی که وفاداری ایدئولوژیک را مقدم بر نتایج اقتصادی قرار می‌دهد، جذابیت مردمی خود را برای مدت طولانی حفظ نخواهد کرد.