به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه هیل در یادداشت تازه خود به‌قلم «لارنس جی‌هاس» نوشت: کره شمالی اواخر ماه گذشته یک موشک بالستیک قاره‌پیمای قدرتمند جدید آزمایش کرد و به تعلیق پنج‌ساله آزمایش‌های دوربرد پایان داد.
در همین حال، در اوایل ماه جاری، اکثریت اعضای مجلس ایران در نامه‌ای به «ابراهیم رئیسی» -رئیس‌جمهور ایران- از دولت خواستند تا به عنوان بخشی از مذاکرات جاری در وین در مورد چگونگی احیای توافق هسته‌ای جهانی 2015، «ضمانت‌های قوی‌تر» را از آمریکا دریافت کند.
این تحولات هسته‌ای در پیونگ یانگ و تهران ممکن است بهم مربوط نباشند، اما هر دو ارتباط تنگاتنگی با حمله روسیه به اوکراین و تلاش‌های تحت رهبری آمریکا برای وادار کردن «ولادیمیر پوتین» به تغییر رویکرد دارند.
امروز در پیونگ یانگ، تهران و جاهای دیگر، دولت‌ها باید دو سوال از خود بپرسند: آیا پوتین برای حمله به اوکراین مجهز به سلاح هسته‌ای، احساس شادی می‌کند؟ و چه درسی باید از واکنش جهان به آن بگیریم؟
از سال 2019، ایران پیشرفت چشمگیری در زمینه غنی‌سازی اورانیوم وسایر فعالیت‌ها داشته است. این کشور اکنون در حال غنی‌سازی اورانیوم با خلوص 60 درصد است، که تنها گامی کوچک به سوی مواد مورد نیاز ساخت سلاح است، و اورانیوم بسیار بیشتری را در سطوح خلوص پایین‌تر غنی‌سازی می‌کند که همه این موارد به‌طور چشمگیری محدودیت‌های توافق 2015 را نقض می‌کنند.
اکنون، طبق گزارش‌ها، دولت ایران اگر تصمیم به این کار بگیرد، تنها به چند هفته نیاز دارد تا بمب هسته‌ای تولید کند. سناتو‌رهای آمریکایی زمانی که در ماه فوریه از این موضوع مطلع شدند، آن را «تکان‌دهنده» نامیدند.
کره جنوبی را در نظر بگیرید. این کشور در دهه 1970 از تعقیب هسته‌ای مخفی خود دست کشید، اما مردم آن به طور فزاینده‌ای نسبت به گسترش فعالیت هسته‌ای کره شمالی نگران هستند. بر اساس یک نظرسنجی که در ماه فوریه منتشر شد، حدود 71 درصد از مردم کره جنوبی می‌خواهند کشورشان سلاح هسته‌ای تولید کند.
این تعداد احتمالاً پس از تهدیدهای اخیرکره شمالی افزایش خواهد یافت. «سو ووک» -وزیر دفاع کره جنوبی- قول داد که اگر تصور شود کره شمالی آماده حمله است، کشورش می‌تواند حملات دقیقی را انجام دهد.