به‌گزارش مرکز مطالعات سورین،«تیمو کیویماکی» یادداشتی در روزنامه نشنال اینترست منتشر کرد که در آن آمده است: از زمان شکست نشست هانوی در ماه فوریه سال 2019، کره شمالی با نمایش مکرر قدرت نظامی، همسایگان خود و جهان را تحریک کرده است.
طبق ادعای خودش، این‌ها پاسخ‌هایی می‌باشد به آنچه که رژیم مدعی شده، تحریکات غرب بوده است.
به‌عنوان مثال، در ماه ژانویه سال 2024، پیونگ یانگ یک پهپاد هسته‌ای زیر آب را آزمایش کرد.
این سازمان مدعی شد که این اقدام در پاسخ به بزرگ‌ترین مانور نظامی سه‌‌جانبه با حضور نظامیان آمریکا، کره جنوبی و ژاپن انجام شده است.
آیا کره شمالی در حال طراحی یک جنگ است، یا این چرخه باطل از تحریکات محسوس در نهایت منجر به درگیری می‌شود که هیچ یک از طرفین نمی‌خواهند؟
در حالی که این مسئله برای کره شمالی یا آمریکا کاملاً غیرمنطقی به نظر می‌رسد که به یک درگیری انتحاری ختم شود، منطق بازدارندگی، به‌ویژه زمانی که به اشتباه اعمال شود، ممکن است در واقع به نتایجی منجر شود که هیچ‌کس آن را ترجیح نمی‌دهد.
برای درک آنچه در شبه‌جزیره کره می‌گذرد، باید وضعیت را از دریچه منطق بازدارندگی که توسط برنده جایزه نوبل توماس شلینگ توسعه یافته است، مشاهده کنیم.
قدرت نظامی می‌تواند به‌عنوان اهرمی در چانه زنی سیاسی بدون شلیک گلوله استفاده شود؛
اما این امر مستلزم آن است که معامله‌گر نسبت به حریف خود کمتر به صلح وابسته باشد و در خواسته‌های سیاسی خود که با قدرت نظامی آن را ترویج می‌کند مصمم‌تر باشد.
نمی‌توان با تهدید به چیزی که بیشتر از حریف از آن می‌ترسد، در بحث پیروز شد. در حالی که معامله‌گران جهانی نمی‌توانند بدانند که حریف آن‌ها چقدر از جنگ می‌ترسد یا چقدر مایل است برای خواسته‌های سیاسی خود خطر جنگ را گسترش دهد، مذاکره‌کنندگان تمایل دارند سیگنال‌هایی ارسال کنند تا مخالفان خود را متقاعد کنند که منظور آن‌ها تجارت است.
با این حال، در گفت‌وگوهای خصوصی، چندین دیپلمات و کارشناس کره جنوبی و بین‌المللی که تماس مستقیم با رهبری کره شمالی دارند ادعا می‌کنند که کیم جونگ اون پاسخگو است، نامنظم نیست و منافع او نه تنها دفاعی است، بلکه و شاید مهم‌تر از آن، حفاظتی است.
از امنیت رژیم به گفته چنین کارشناسانی، دولت کره شمالی واقعاً احساس خطر می‌کند و هدف از تحریکات آن‌ها به دست آوردن اهرمی برای دفاع از این کشور است.
شواهد این ادعا را تأیید می‌کند زیرا کره شمالی اغلب اغراق می‌کند و قدرت نظامی خود را جعل می‌کند.
به‌عنوان مثال، در بهار سال 2022، پرتاب موشک بالستیک قاره‌پیمای جدید هواسونگ-17 توسط کره شمالی در تاریخ 16 مارس 2022 موفقیت‌آمیز اعلام شد، در حالی که کارشناسان ادعا می‌کنند که این یک شکست بوده است.
با این حال، تحریکات و لاف زدن با ظرفیت نظامی، چه رسد به تمایل به خطر جنگ، ممکن است تصوری از قصد تهاجمی ایجاد کند. در یک موقعیت تعاملی، اگر هر دو طرف از تحریکات برای به دست آوردن اهرم چانه زنی دفاعی استفاده کنند، هر دو ممکن است به نیات تهاجمی حریف خود متقاعد شوند.
بنابراین، کره شمالی در حال طراحی جنگ نیست و با این حال، در شرایط چانه‌زنی تعاملی که در آن خطر جنگ مزایای سیاسی دارد، خطر تشدید ناخواسته تنش وجود دارد. رهبران کره شمالی می‌دانند که جنگ هسته‌ای هم رهبری آن‌ها و هم ملت آن‌ها را به پایان می‌رساند و بنابراین، این چیزی نیست که برای دفاع از کره جنوبی، ژاپن و آمریکا باید بر آن تأکید شود.