به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه نشنال اینترست در یادداشت خود به‌قلم «ویکتوری بابینکسی» «ماسیژ اسمیگاج» نوشت: در روز 23 ژوئن، شورای اروپا درخواست گرجستان برای وضعیت نامزدی اتحادیه اروپا را رد کرد.
وضعیت نامزدی به اوکراین و مولداوی اعطا شد، علیرغم این واقعیت که گرجستان از نظر بسیاری از معیارها پیشرفته‌ترین این کشورها است.
گفته می‌شود که این کار منعکس‌کننده دور شدن نهادی گرجستان از لیبرالیسم و به سمت یک رابطه ژئوپلیتیکی نزدیکتر با روسیه است.
از زمان اتحاد جماهیر شوروی، گرجستان بخاطر تمایل شدید خود برای ادغام در نهادهای اروپایی و فراآتلانتیک برای فرار از محدودیت‌های ژئوپلیتیک منطقه‌ای شناخته شده است.
در قرن حاضر، این کشور به شدت طرفدار غرب در منطقه بوده است و نیروهای خود را برای خدمت در کنار آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها به مأموریت‌های خارجی اعزام کرده است.
دموکراسی گرجستان هرگز کامل نبوده است.
در عین حال، حزب حاکم در یک محیط سیاسی عمل می‌کند که در آن ادغام اروپایی همچنان آرزوی اساسی مردم است و روسیه به شدت از آن هراس دارد.
تهاجم روسیه به اوکراین با ایجاد حرکتی غیرقابل مقاومت برای اقدام فوری، بازی را برای دولت و مخالفان به طرز چشمگیری تغییر داد.
اتحادیه اروپا «چشم‌انداز اروپایی» گرجستان را اعلام کرده است که به طور مبهم یک نامزدی نهایی را پیش‌بینی می‌کند.
در مقدمه تصمیم منفی اتحادیه اروپا، امانوئل ماکرون، گرجستان را با ارمنستان و آذربایجان در یک سبد قرار داد و گفت که «از نظر ژئوپلیتیکی و جغرافیایی، امروز در وضعیتی مشابه اوکراین و مولداوی قرار ندارند».
اظهارات او به عنوان نشانه‌ای از یک پسرفت احتمالاً خطرناک در تصورات تفلیس در پایتخت‌های اروپایی تلقی می‌شود.
یکی دیگر از منابع احتمالی ناامیدی ژوئن در کیفیت دموکراسی و نظم نهادی گرجستان است که در سال‌های اخیر با صدای بلند در عرصه بین‌المللی زیر سوال رفته است.
با رد شفاهی، شورای اروپا فهرستی از 12 توصیه در مورد اصلاحاتی که این کشور باید قبل از مهلتی که در ابتدا 6 ماه تعیین شده بود برای دستیابی به وضعیت نامزدی اتخاذ کند، ارائه کرد. مهلت اتحادیه اروپا که اکنون تا پاییز 2023 تمدید شده است، نقطه عطفی برای گرجستان است
این که گرجستان با ارزیابی مجدد درخواست نامزدی اتحادیه اروپا در پاییز 2023 موفق شود یا خیر، پیامدهای مهمی برای سیاست و آرزوهای تمدنی جمهوری قفقاز جنوبی خواهد داشت.