به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه ناینتین فورتی فایو در گزارشی نوشت: فهرست کشورهایی که از تجاوز ترکیه رنج می‌برند، طولانی است. ترکیه یک سوم قبرس را اشغال کرده است. این کشور از «اف-16» و نیروهای ویژه خود علیه ارامنه استفاده کرده است.
مقامات عراقی می‌گویند که ترکیه اکنون 68 پایگاه در خاکشان ایجاد کرده است که از نظر اندازه از پست‌های کوچک در سطح جوخه‌ها تا پایگاه‌های بزرگ را شامل می‌شود.
نیروی هوایی ترکیه هر شب عراق را بمباران می‌کند. ترکیه تمام مناطق شمال سوریه را پاکسازی قومی کرد.
در واقع، تنش بین این دو عضو ناتو چیز جدیدی نیست و از دهه‌ها قبل شروع شده است. اما چند عامل بحران کنونی را متفاوت می‌کنند.
اول اینکه، اردوغان بهدنبال شر است. او بهدنبال بازنگری در معاهده 100 ساله لوزان است که مرزهای ترکیه را با یونان و بلغارستان تعیین کرد. او به دروغ مدعیست که یونان توافق‌های غیرنظامی‌سازی را نقض می‌کند و سیاستمداران ترکیه استدلال می‌کنند که آن‌ها باید تمام جزایر شرق خط میانی دریای اژه را در اختیار داشته باشند.
دوم اینکه، اقتصاد ترکیه در حال سقوط است. اردوغان دو دهه پیش در پس‌زمینه نارضایتی گسترده از تورم، کاهش ارزش لیر ترکیه و فساد مقامات حاکم به قدرت رسید.
امروز تورم از 80 درصد فراتر رفته، لیر ترکیه بیش از 80 درصد از ارزش خود را طی پنج سال گذشته از دست داده و اردوغان و خانواده‌اش، بدون هیچ توضیح قانونی، میلیاردر شده‌اند.
سوم اینکه، واقعیت این است که اگر اردوغان اعتقاد دارد که نمی‌تواند در انتخابات پیروز شود، آنگاه جرقه‌ای به وجود می‌آورد و وضعیت اضطراری ملی اعلام می‌کند تا بهانه‌ای برای اجتناب از انتخابات فراهم نماید. برای وی، جنگ با یونان بهترین راه‌حل است.
در نهایت، در حالی که جو بایدن در مقایسه با جرج دبلیو بوش، باراک اوباما یا دونالد ترامپ در برابر فتنه‌های اردوغان مقاومت بیشتری نشان داد، تیم او در ماه‌های اخیر به‌ویژه با حمایت از فروش «اف-16» به ترکیه، گام مهمی به عقب برداشته است.
شاید بایدن و جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی، معتقد بودند که این امر، اردوغان را آرام و ترکیه را برای کمک به اوکراین تشویق می‌کند.
اما نتیجه معکوس داشته است: اردوغان این اقدام بایدن را هم به‌عنوان چراغ سبز برای تشدید حملات به همسایگانش و هم سیگنالی که ترکیه می‌تواند بدون پیامد موشک‌های «اس-400» بیشتری از روسیه خریداری کند، تفسیر کرد.