به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه گیت استون در مطلب تازه خود به‌قلم «بوراک بکیدل» نوشت: اگر منطق در سیاست کار می‌کرد، باید از «رجب طیب اردوغان» -رئیس‌جمهور ترکیه- سؤال می‌شد: چرا کشور شما این‌قدر مشتاقانه و بیهوده به دنبال عضویت در اتحادیه اروپا بوده است؟
ایدئولوژی اسلام‌گرایانه و ضد غربی اردوغان بر هیچ‌کس پوشیده نیست.
اندکی پیش از آخرین انتخابات ریاست جمهوری، اردوغان احزاب مخالف ترکیه را متهم کرد که ترکیه را به غرب متخاصم تسلیم کرده‌اند.
او در سال 2021 پایان هژمونی غرب و تفاهم برتری غرب را اعلام کرد. او بارها دولت آمریکا را به تسلیح شبهه نظامیان کرد در شمال سوریه متهم کرده است.
او در سال 2017 غرب را تهدید کرد که اگر این [اسلام هراسی] ادامه یابد، هیچ خیابانی در جهان برای غربی‌ها امن نخواهد ماند و بسیاری دیگر از این سخنان ضد غربی که در کارنامه او بسیار است.
چرا مردی که به‌شدت از تمدن غرب متنفر است، بدون پیوندهای نهادی که کشورش را به غرب پیوند دهد، قصد پیوستن دارد؟
جواب آن بسیار واضح است و آن این است که اروپا بهترین مقصد سرمایه‌گذاری اقتصادی سیاسی برای ترکیه است.
اردوغان به پول نیاز دارد. او اکنون به‌شدت نیازمند سرمایه است و ترجیح می‌دهد آن را از بازارهای غربی بگیرد تا با تزریق نقدی یکباره از روسیه و کشورهای دوست خلیج‌فارس آن را به دست آورد.
اردوغان در حال باز کردن میزهای مذاکره جدید است. او خواستار بازنگری در توافقنامه اتحادیه گمرکی ترکیه در سال 1995 با اتحادیه اروپا و آزادسازی ویزا (قوانین روادید کمتر برای شهروندان ترکیه) خواهد شد.
البته این‌ها همه بخش‌هایی از توافق سال 2016 بین آنکارا و بروکسل بود که از آن زمان تاکنون پیشرفتی نداشته است.
اردوغان به‌وضوح در تلاش است تا با نشان دادن محاسبات سیاست خارجی «بیشتر طرفدار غرب و کمتر طرفدار روسیه» در چند سال آینده به کنگره آمریکا بفهماند که تمایل بیشتری به غرب دارد؛
در حال حاضر مسئله اصلی این است که آیا او می‌تواند امیدوار باشد که کنگره فروش جنگنده‌های اف-16 را به ترکیه تأیید کند و در طول این فرآیند موفق بماند؛
این تازه آغاز یک جنگ تاکتیکی جدید بین ترکیه و غرب است.