به گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه کانترپانچ در گزارشی به‌قلم «سزار چلالا» نوشت: یکی از پیامدهای ناخواسته مهم تصمیم اخیر دولت اسرائیل(رژیم صهیونیستی) برای کنترل سیستم قضایی در این کشور، افزایش انتقاد از سیاست‌های این رژیم در قبال فلسطینی‌ها و اشغال سرزمین فلسطین است.
مردم فلسطین با خشونت از خانه‌های خود آواره شده‌اند و گروهی از شهرک‌نشینان افراطی یهودی که سرزمین آن‌ها را تصاحب می‌کنند، جایگزین آن‌ها می‌شوند.
این شهرک‌سازی‌ها و شکست رهبری فاسد فلسطینی، توافق میان دو کشور را غیرممکن کرده است.
وقتی مردم هیچ کنترلی بر زمین و منابع خود ندارند، چگونه می‌توان چیزی را دولت نامید؟
چندین دهه سیاست‌های تنبیهی توسط دولت اسرائیل(رژیم صهیونیستی) ، ظرفیت فلسطینی‌ها را برای محافظت از سرزمین خود بدون توسل به خشونت از بین برده است.
حملات فلسطینیان به اسرائیلی‌ها قابل چشم‌پوشی نیست. اما فلسطینی‌ها از سرزمین خود در برابر شهرک‌نشینان مهاجم دفاع می‌کنند، سیاستی که برای آن هزینه زیادی پرداخته‌اند.
به گزارش B’TSELEM، مرکز اطلاعات اسرائیل(رژیم صهیونیستی) برای حقوق بشر در اراضی اشغالی، از زمان اشغال کرانه باختری در سال 1967، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) بیش از 2 میلیون دونم (1 دونم برابر با 0.247 جریب) زمین، را مورد استفاده قرار داده است.
داده‌های دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل نشان می‌دهد که حداقل 570 حمله علیه فلسطینیان در کرانه باختری تا پایان ژوئن 2023 صورت گرفته است که نسبت به سال 2022 افزایش قابل‌توجهی داشته است. این اعداد شامل حوادث ارعاب و تجاوز شهرک‌نشینان به خانه‌های فلسطینی‌ها نمی‌شود.
به گفته سازمان ملل، شهرک‌نشینان مسلح و نقاب‌دار اسرائیلی در خانه‌هایشان به فلسطینی‌ها حمله می‌کنند، به کودکان در راه مدرسه حمله می‌کنند، اموال را تخریب می‌کنند و باغ‌های زیتون را به آتش می‌کشند و تمام جوامع را بدون مجازات کامل به وحشت می‌اندازند.
«امیرام لوین» که -فرماندهی شمالی ارتش اسرائیل(رژیم صهیونیستی) (IDF) را بر عهده داشت و معاون سازمان اطلاعاتی موساد بود، اخیراً به رادیو کان از تل‌آویو گفت که ارتش اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به دلیل امتناع نیروهای ذخیره از خدمت در بحبوحه اصلاحات قضایی دولت تضعیف شده است.
همچنین به دلیل حضور مستمر اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در کرانه باختری، «تا هسته خود پوسیده» شده است.
لوین در رادیو گفت: «ارتش اسرائیل(رژیم صهیونیستی) کنار می‌ایستد، به شهرک‌نشینان آشوبگر نگاه می‌کند و شروع به شریک‌شدن در جنایات جنگی می‌کند. این 10 برابر بدتر از موضوع آمادگی نظامی است.
و صادقانه می‌گویم، من از دست فلسطینی‌ها عصبانی نیستم، من از دست خودمان عصبانی هستم. ما خودمان را از درون می‌کشیم.»
علاوه بر رهبران ارتش اسرائیل(رژیم صهیونیستی) ، سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر، مورخان و به‌طور فزاینده‌ای بسیاری از افراد یهودی نیز شهرک‌سازی‌ها را محکوم کرده‌اند.
سال‌ها پیش استفان هسل، یک یهودی بازمانده از اردوگاه کار اجباری بوخنوالد، قهرمان مقاومت فرانسه و ناظر ویرایش اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1948 را در نیویورک ملاقات کردم.
او به‌عنوان یکی از اعضای دادگاه برتراند راسل که به‌شدت از اشغال سرزمین فلسطین توسط اسرائیل انتقاد می‌کرد، حضور داشت.
از او پرسیدم که او به‌عنوان یک یهودی چگونه می‌تواند در آن دادگاه عضویت داشته باشد. با غم در چشمانش به من گفت:«چون من اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را دوست دارم.»