به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، موسسه مطالعات امنیت ملی (INSS) مقاله‌ای به‌قلم «ادن کادوری» «لیران آنتبی» منتشر کرد که در آن آمده است:تهدید پهپادها اخیرا در صدر خبرها قرار گرفته و پس از اینکه حزب‌الله پهپادهایی را در جولای 2022 به سمت سکوی گاز طبیعی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در میدان کاریش به پرواز درآورد. گزارش‌هایی در مورد برنامه حماس برای تولید پهپاد، حمله پهپادی به پایگاه آمریکا در تنف سوریه و گزارش‌هایی در مورد خرید پهپادهای ایران توسط روسیه منتشر شد.
هرچند که عموما تصور می‌شود ارتش اسرائیل(رژیم صهیونیستی) واکنش موفقی به اتفاق ماه جولای داشت، اما هنوز زود است که در مورد توانایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) برای مدیریت تهدیدهای فزاینده ناشی از پهپادهای کشورها و سازمان‌های متخاصم نتیجه‌گیری شود.
این نخستین تلاش حزب‌الله برای پرتاب پهپاد به خاک اسرائیل(رژیم صهیونیستی) نبود. اولین تلاش این سازمان برای پرتاب پهپادهای ساخت ایران علیه اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به جنگ دوم لبنان بازمی‌گردد.
نیروی هوایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) موفق شد آن پهپادها را رهگیری کند. حزب‌الله از آن زمان آموخته پهپادها هرچند که کوچک و غیر‌کشنده باشند، اما باز ابزاری مناسب برای طیفی از ماموریت‌ها از جمله ارسال پیام‌ها هستند.
به نظر می‌رسد پرتاب این پهپادها برای تقویت وجهه حزب‌الله و برجسته کردن توانمندی‌های عملیاتی آن در واکنش به مذاکرات بین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و لبنان در خصوص استخراج گاز از دریای مدیترانه باشد.
با این حال، برنامه پهپادی ایران بزرگ‌ترین تهدید بالقوه علیه اسرئیل(رژیم صهیونیستی) است. ایران در سال‌های اخیر جسارت زیادی از خود برای انجام حملات پهپادی علیه اهدافی در منطقه نشان داده است.
در عین حال، ایران به نیروهای نیابتی‌اش در عرصه‌های مختلف کمک می‌کند و دانش تولید این زرادخانه را به آن‌ها می‌دهد.
ظرفیت پهپادی عوامل غیردولتی از سوی ایران حمایت می‌شود و این اتفاقات حاکی از افزایش تهدیدهای هوایی علیه اسرائیل(رژیم صهیونیستی) است. کشورهای قدرتمند و نیروهای هوایی نهادینه‌شده پیش از این از ابزارهای متنوع ویژه‌ای در بعد هوایی استفاده کرده‌اند.
باید راه‌‌حل‌های موثری اندیشیده شود، زیرا این تسلیحات سیستم‌هایی مهم، ارزان و در دسترس هستند و هم جنبه جمع‌آوری اطلاعات دارند و هم از جنبه تهاجمی به‌ویژه با ترکیبی از تسلیحات پرتابی از مسیر بالا برخوردارند.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) باید فرض را بر این بگذارد که عنصر پهپادی به‌ویژه نوع تهاجمی آن، از عنصر قابل‌توجه پرتابی از مسیر بالا برخوردار است.
این تهدید یکپارچه مستلزم راه‌‌حل‌های فناوری و عملیاتی است تا از آن برای مقابله با تهدیدهای شناخته‌شده رایج‌تر در سامانه‌های پرتابی از مسیر بالا استفاده شود، به خصوص آن‌هایی که در یک سناریو از پرتاب انبوه پهپادی استفاده می‌شود و رگباری از تسلیحات پرتابی از مسیر بالا به وجود می‌آورند یا هر کدام مستقلا پرتاب می‌کنند.
همانند دفاع در برابر تسلیحات پرتابی از مسیر بالا این واقعیت هم باید در ساخت نیروی دفاعی یکپارچه در برابر پهپادها مورد توجه قرار گیرد که توسعه، تولید و بهره‌بردرای از پهپادها بسیار ارزانتر از سامانه‌های رهگیری موجود است.
دستیابی به موفقیت در تولید سامانه‌های رهگیری مبتنی بر لیزر بسیار مهم است، زیرا یک راه‌حل نسبتا ارزان و با خروجی بالا به دست می‌آید.
در نتیجه، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) باید رویکردی جامع برای مقابله با تهدید نوظهور پهپادها تدوین کند.
هم‌چنین، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) باید در سطح استراتژیک به توسعه فناوری‌های پیشرفته خود برای مقابله با پهپادها ادامه دهد، تلاش‌های اطلاعاتی خود را در این زمینه گسترش دهد و اقدامات خود برای همکاری‌های بین‌المللی از جمله صادرات دفاعی‌اش را افزایش دهد.
نگرانی در مورد این تهدید در آینده افزایش خواهد یافت و تنها محدود به اسرائیل(رژیم صهیونیستی) نمی‌شود.