به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز دریادداشتی به‌قلم «پترائوس» «اوسالیوان» «فانتین» نوشت: اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به‌دنبال تغییر حکومت در غزه است و هدف آن نابودی حماس به‌عنوان یک نهاد سیاسی و نظامی و از بین بردن دولت عملی است که نزدیک به دو دهه بر آن نظارت داشته است.
این امر در واکنش به حملات 7 اکتبر است که در آن هزار و 200 اسرائیلی کشته و 250 نفر گروگان گرفته شدند.
رهبران اسرائیل (رژیم صهیونیستی) به این نتیجه رسیدند که ادامه اداره غزه برای حماس غیرقابل قبول است، دقیقا مشابه تصمیم آمریکا برای تغییر رژیم در افغانستان پس از حملات 11 سپتامبر. ائتلاف‌های تحت رهبری آمریکا همچنین به‌دنبال تغییر حکومت در عراق، لیبی و سوریه بودند، اما این کارزارها با اشتباهات و موفقیت‌های استراتژیک شکل گرفتند.
نبرد شهری چالش‌برانگیز و اغلب خونین است، همان‌طور که در تلاش‌های آمریکا و متحدانش برای از بین بردن القاعده، شورشیان سنی و شبهه‌نظامیان شیعه در عراق و از بین بردن داعش در موصل و رقه دیده می‌شود.
غزه به دلیل تجمع متراکم جمعیت، برد آزاد حماس از طریق تونل‌های زیرزمینی و استفاده این گروه از غیرنظامیان به‌عنوان سپر بسیار سخت تلقی می‌شود. نیروهای اسرائیلی اکثر تیپ‌ها و گردان‌های سازمان‌یافته حماس را منهدم کرده‌اند، اما هزاران جنگجو باقی مانده‌اند.
هدف اسرائیل(رژیم صهیونیستی) از نابودی حماس از طریق نیروی نظامی تنها در صورتی موفق خواهد شد که این گروه در انجام مأموریت خود ناتوان و از تشکیل مجدد جلوگیری شود.
آمریکا از عراق آموخت که حفظ قلمرو، حفاظت از غیرنظامیان و ارائه حکومت و خدمات برای تحکیم دستاوردهای امنیتی و جلوگیری از بازسازی بسیار مهم است.
تجربه آمریکا پس از 11 سپتامبر در عراق و افغانستان نشان داد که تأمین امنیت مناطق عاری از نفوذ حماس ضروری است اما کافی نیست. بهبود امنیت باعث شد تا در نهایت فعالیت سیاسی و اقتصادی احیا شود.
واشنگتن باید دیدگاه مثبتی را برای مردم عادی در این مناطق با هدف بازگرداندن خدمات حیاتی، بازسازی زیرساخت‌ها و ایجاد حکومت محلی و نیروهای امنیتی بیان کند. ایده این بود که شورشیان را از حمایت و جذب نیرو محروم کنند که کارساز بود.
جنگ‌های پس از 11 سپتامبر در آمریکا و جنگ اسرائیل (رژیم صهیونیستی) در غزه، با وجود جزئیات متفاوت، شباهت‌های ساختاری دارند.
غزه عراق نیست و 7 اکتبر برای اسرائیلی‌ها بدتر بود. پایگاه القاعده در افغانستان از سواحل آمریکا دور است، در حالی که پایگاه حماس در غزه نزدیک اسرائیل است.
دشمنی بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها عمیق است، در حالی که عراقی‌ها احساسات متفاوتی نسبت به ائتلاف تحت رهبری آمریکا داشتند.
جنگ‌های آمریکا در افغانستان و عراق در ابتدا مورد حمایت گسترده‌ای قرار گرفت، اما با انباشته شدن شکست‌ها، تفرقه‌افکنی افزایش یافت. در اسرائیل، به دلیل فشارهای بین‌المللی، اختلافات در کابینه جنگ اضطراری بالا گرفته است.
در مورد آمریکا، هر موفقیتی که واشنگتن در جنگ‌های پس از 11 سپتامبر تجربه کرد، ناشی از وحدت هدف بود
: تلاش‌های یکپارچه کاخ سفید، کنگره، مقامات نظامی و دیپلمات‌ها، افسران اطلاعاتی، امدادگران و برنامه‌ریزان اقتصادی. حفظ سطح حمایت سیاسی مورد نیاز برای اجرای راهبردهایی مانند افزایش موج، سیاست‌گذاران را مجبور کرد تا وضعیت نهایی مطلوب و واضحی را برای عملیات خود ترسیم کنند.