به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه هاآرتص در یادداشتی به‌قلم «آموس هارل» نوشت: اسرائیل(رژیم صهیونیستی) این هفته به‌درستی توسط «ولودیمیر زلنسکی» -رئیس‌جمهور اوکراین- که در کنفرانس دموکراسی هاآرتص سخنرانی کرد، مورد انتقاد قرار گرفت.
ناامیدی اوکراین قابل درک است. برای مدت طولانی، رهبران اسرائیل(رژیم صهیونیستی) از اتخاذ موضع قاطع در مورد جنگ ولادیمیر پوتین امتناع می‌ورزند و گهگاه رفتار جنایتکارانه روسیه را محکوم می‌کنند، اما اظهارات، نمی‌تواند آن را نسبت به کمک نظامی مفید به اوکراینی‌هایی که برای جان خود می‌جنگند، پشتیبانی کند.
بااین‌حال، کمک تهران به مسکو که حدود دو ماه پیش توسط کاخ سفید فاش شد و همچنین بر اساس اطلاعات اسرائیل(رژیم صهیونیستی) است، باید باعث تغییر اساسی در سیاست دولت یهود شود.
تردید اورشلیم با نیاز آن به حفظ آزادی عمل خود در «جنگ بین جنگ‌ها» با دمشق توضیح داده شده است.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) نگران است که اگر آشکارا از اوکراین حمایت کند، نیروهای روسیه در سوریه، در عملیات این کشور در سوریه دخالت خواهند کرد.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) یک توجیه اخلاقی اضافه دارد. اگر روسیه با ایرانی‌ها همکاری کرده باشد، دولت آمریکا معتقد است که شاید مسکو به تهران کمک کند تا اعتراض زنان ایرانی را سرکوب نموده و به پیشبرد برنامه هسته‌ای‌اش کمک کند که این امر باعث رهایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) از هرگونه تعهدی در قبال روس‌ها خواهد شد.
از سوی دیگر، با وجود پوشش شدید خارج از کشور، هیچ شانسی وجود ندارد که اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به تقاضای فزاینده در اوکراین و غرب برای تأمین باتری‌های گنبد آهنین پاسخ دهد.
بنیامین نتانیاهو هفته گذشته در مصاحبه‌ای با یواس‌ای‌تودی گفت در صورت بازگشت به قدرت، امکان ارسال سلاح به اوکراین را بررسی خواهد کرد.
مانند تمام اظهارات اخیر او، بهتر است شک داشته باشید. نتانیاهو همیشه به روابط نزدیک خود با پوتین افتخار کرده و تا به امروز مراقب هرگونه اظهاراتی است که به‌رغم جنایات جنگی دولت پوتین، ممکن است به‌عنوان انتقاد از مسکو تفسیر شود.
این هفته پس از یک ماه وقفه، طی چند روز سه حمله هوایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به سوریه گزارش شد.
ممکن است نیازهای عملیاتی وجود داشته باشد، اما نمی‌توان منکر شد که مقامات اورشلیم قبل از هر تغییری در وضعیت منطقه، کمی قانون‌شکنی به خرج می‌دهند.