بهگزارش مرکز مطالعات سورین، موسسه شورای آتلانتیک در یادداشت خود بهقلم «آرش عزیزی» نوشت: محاسبات مهمی که شاید جمهوری اسلامی را متوقف کند، همسایگان عرب آن است و اینکه این کشورها در جنگ بین ایران و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) چه سمتی خواهند داشت.
در حمله پیشین ایران به اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، حمایت کشورهای عربی از دولت یهود مستقیم نبود.
پس از ماهها حمله وحشیانه این نظام به نوار غزه که منجر به کشته شدن هزاران فلسطینی شده است، خشم بسیاری از اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در خیابانها و پایتختهای عربی وجود دارد. کشورهای عربی که در ماه آوریل به اسرائیل(رژیم صهیونیستی) کمک کردند، تمایلی به اعلام علنی حمایت خود نداشتند.
کشورهای عربی علاقهای به جنگ ندارند. در سالهای اخیر، این کشورها برای تمرکز بر بازسازی و توسعه اقتصادی، حل منازعات و اختلافات را در اولویت قرار دادهاند و در این راستا پیشرفتهای چشمگیری داشتهاند.
در سال 2020، با برقراری مجدد روابط قطر با ریاض و منامه، شکاف بزرگی در داخل شورای همکاری خلیجفارس برطرف شد.
این به نوبه خود به ترکیه، متحد قطر کمک کرد تا روابط با ریاض و ابوظبی را اصلاح کند.
در همان سال، معاهده آبراهام به شناسایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) توسط چهار کشور عربی، امارات، بحرین، مراکش و سودان انجامید که اکنون سه کشور از آنها روابط دیپلماتیک و نظامی قابلتوجهی با دولت یهود دارند.
حتی نظام سوریه به اتحادیه عرب بازگشته و بشار اسد اکنون از روابط با امارات برخوردار است. مصر نیز در اوایل سال جاری روابط خود را با ترکیه از سر گرفت و در حال حاضر، بهطور منظم با ایران در تماس است.
مهمتر از آن، در سال 2023، ایران و عربستان با کمک چین روابط دیپلماتیک خود را از سر گرفتند. از آن زمان، ایران روابط خود را با همه کشورهای شورای همکاری خلیجفارس به جز بحرین دوباره برقرار کرده است.
وضعیت نظامی کشورهای عربی ارتباط نزدیکی با آمریکا دارد. این مهم است، زیرا هر جنگی بین ایران و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به ناچار آمریکا را درگیر خواهد کرد.
بهطور خلاصه، در صورت وقوع یک جنگ گستردهتر، ایران خود را در محاصره کشورهای عربی خواهد دید که میزبان پایگاههای آمریکا هستند.