به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه پولیتیکو در مطلب تازه خود به‌قلم «جاستین متز» اعلام کرد: تابستان گذشته، در حالی که رسانه‌های اروپایی انتقادات فزاینده‌ای از میزبانی قطر در جام جهانی داشتند، دوحه تصمیم گرفت تهاجمی را آغاز کند و «حسن الثوادی» سازمان‌‌‌دهنده اصلی این رویداد را به آلمان اعزام کرد.
امارات بخش زیادی از دهه گذشته را صرف پرورش آلمان به‌عنوان یک شریک استراتژیک کرده است و حدود 25 میلیارد یورو در این کشور سرمایه‌گذاری کرده که یکی از بزرگ‌ترین شرط‌بندی‌های این کشور خلیج‌فارس در سراسر جهان است؛ اما با افزایش نگرانی‌ها در مورد نقض حقوق بشر در این کشور، به‌ویژه رفتار این کشور با کارگران مهاجر، همچنین همجنس‌گرایان، حسن نیت قطر در خطر از بین رفتن بود.
طی دهه گذشته، صندوق سرمایه‌گذاری دولتی امارات، سازمان سرمایه‌گذاری قطر، به همراه اعضای خانواده حاکم کشور، موقعیت‌های مهمی را در برخی از شناخته‌شده‌ترین نامه‌ای شرکت آلمانی، از جمله سهام 11 درصدی در فولکس واگن، بزرگ‌ترین خودروساز کشور، ایجاد کرده‌اند.
پاییز گذشته، قطری‌ها 5 درصد از سهام پورشه را تصاحب کردند و این امارت را به یکی از بزرگ‌ترین سهامداران این خودروساز لوکس اسپورت تبدیل کردند.
برای سال‌ها، قطر را می‌توان در زمره بزرگ‌ترین مشتریان صنایع دفاعی آلمان به حساب آورد.
علاوه بر این، با جنگ در اوکراین که آلمان را مجبور به کناره‌گیری از نفت روسیه کرد، امارت که بزرگ‌ترین صادرکننده گاز طبیعی مایع در جهان است، به تأمین‌کننده اصلی انرژی تبدیل شده است.
در واقع، عکسی از روبرت هابک، معاون صدراعظم سبز آلمان، می‌تواند به‌عنوان تصویری تعیین‌کننده از دولت فعلی آلمان تلقی شود.
به‌رغم بهترین تلاش‌های شبکه نفوذ آلمان قطر، تغییر افکار عمومی به نفع امارت در آلمان چالش برانگیز بوده است.
«زوانزیگر» -یکی از اعضای کمیته اجرایی فیفا- بود و تصمیم برای اعطای این مسابقات به قطر را «یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاتی که تا به حال در ورزش انجام شده» خوانده بود. او همچنین از این کشور به‌عنوان «سرطان در فوتبال جهان» یاد کرد که باعث شکایت اتحادیه فوتبال قطر شد که زوانزیگر برنده آن شد.
طبق اسنادی که در سال گذشته توسط آسوشیتدپرس فاش شد، امارت که نگران این بود که تلاش زوانزیگر برای خلع مسابقات از قطر ممکن است موفق شود، بیش از 10 میلیون دلار به شرکتی که توسط مأموران سابق سیا اداره می‌شد برای جاسوسی از زوانزیگر پرداخت کرد. بر اساس اسناد، هدف از این تلاش سه‌ساله، نفوذ به حلقه درونی زوانزیگر و دست‌کاری او بود.
جای تعجب نیست که پوشش رسانه‌های آلمانی از جام جهانی کمتر از آن چاپلوس بود. سیاستمداران آلمانی که معمولاً از فرصت حضور در کانون توجهات جام جهانی بهره می‌برند، در میان سونامی مطبوعات بدی که کشور دریافت می‌کرد، مانند طاعون از دوحه اجتناب کردند.
این واقعیت‌ها برای همه در برلین گم نمی‌شوند. حتی در حالی که انتقادات از قطر در اواخر نوامبر به‌شدت بالا بود، شرکت‌های انرژی آلمان بی سر و صدا قراردادی 15 ساله برای خرید حداکثر 2 میلیون تن گاز LNG قطر امضا کردند.
در حالی که این تنها یک چیز کوچک در سطل نیاز گاز آلمان است، اما احتمالاً اولین قدم به‌سوی معاملات بیشتر است.