به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده ریسپاسیبل استیکرفت در یادداشت تازه خود به‌قلم « جوسیرینکیون» نوشت: جو بایدن در زمان نامزدی انتخابات، کارزاری را برای خارج کردن ما از آستانه حمله هسته‌ای، اصلاح سیاست‌های جنگ سرد و برطرف کردن خطر تسلیحات نوین به راه انداخته بود، خطری که با دونالد ترامپ شروع شد. جو بایدن به‌عنوان رئیس‌جمهور این وعده‌ها را به‌طور کامل کنار گذاشته است. تمام چیزی که در حال حاضر از دولت بایدن در زمینه سیاست هسته‌ای انتظار می‌رود قراردادهای تسلیحاتی بیشتر است.
آخرین شاخص این عقب‌نشینی داستان غم‌انگیز دستیار معاون وزارت دفاع«لئونورتامرو» است. او با نگاهی تازه اما پرتجربه مشغول به این کار شد. تنها اشتباه او این بود که تصور می‌کرد منظور بایدن همان چیزی است که می‌گوید. او ظاهراً به‌خاطر این اعتقاد شغلش را از دست داد.
گزارش شده که او به‌خاطر سیاست هسته‌ای و دفاع موشکی از کارش برکنار شده است. این سیاست شامل بررسی وضعیت هسته‌ای می‌شود که سال آینده انجام خواهد شد تا سیاست هسته‌ای دولت بایدن را تعیین کند.
«دکتر جفری لوئیس» -کارشناس سیاست امنیت ملی در مؤسسه سیاست بین‌الملل میدلبری- به واشنگتن پست گفت: «مردم نگران از این هستند که چرا ما از شکست‌هایی نظیر ویتنام، عراق و افغانستان درس نمی‌گیریم. دلیل این امر ساده است، کسانی که به جایگزین‌هایی برای سیاست‌های امنیت ملی فعلی اشاره می‌کنند به‌صورت سیستماتیک از پست‌های قدرت بیرون رانده می‌شوند».
افشاگری کامل: من لئونور تامرو را می‌شناسم و به او احترام می‌گذارم و رئیس سابقش، رئیس کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان آدام اسمیت (از واشنگتن دی سی)، را هم می‌شناسم که ماه قبل نامه هوشمندانه‌ای در زمینه سیاست هسته‌ای برای بایدن فرستاد. من در مورد آنچه اتفاق افتاده با آنها یا هرکس دیگری در پنتاگون صحبت نکرده‌ام. تامرو همیشه وفادار است و احتمالاً نمی‌خواهد باعث شرمندگی کسی در دولت بشود. اما آنها باید شرمنده باشند. کاری که کرده‌اند وحشتناک است.
نکته کلیدی که باید درک شود این است که وقتی فردی مثل تامرو در پنتاگون منصوب می‌شود، او محکوم به کار با یک بوروکراسی گسترده و مستحکم می‌شود که برای حفظ سیستم سابق ایجاد شده است. این دیوان‌سالاران هیچ انگیزه‌ای برای لغو برنامه‌های موجود یا تغییر در سیاست‌های فعلی ندارند. آنها از پرسش‌های تامرو در مورد برنامه‌هایشان ناراضی بودند. آنها او را به‌عنوان یک مشکل و نه به‌عنوان یک رهبر می‌دیدند.
بنابر گفته منابع آگاه، کارکنان پنتاگون به رئیس جمهوری‌خواه کمیته نیروهای مسلح مجلس سنا گفته بودند که تامرو به‌اندازه کافی از «نوسازی تسلیحات هسته‌ای» حمایت نمی‌کند؛ استعاره‌ای برای قراردادهای 634میلیارد دلاری که دولت در این دهه هزینه ساخت نسل جدید موشک‌ها، هواپیماها و زیردریایی‌های مجهز به کلاهک‌های هسته‌ای خواهد کرد. بعد کارکنان کمیته نیروهای مسلح سنا (SASC) رؤسای تامرو را از جمله دستیار فعلی وزیردفاع ملیسا دالتون، معاون سیاست دفاعی کالین کال و معاون وزیردفاع کاتلین هیکس را تهدید کردند و آنها نیز تامرو را به بهانه سازماندهی مجدد وزارتخانه اخراج کردند.
از برخی جهات، به‌سختی می‌توان بر مبنای محاسبه آنها استدلالی کرد. سیاست هسته‌ای برای دولت بایدن در اولویت پایینی قرار دارد در حالی که او با پایان دادن به جنگ افغانستان، تغییر محور به تقابل با چین، مبارزه با تغییر آب‌وهوایی و همه‌گیری شدید دست‌وپنجه نرم می‌کند و برای وضع قوانینی در مورد برنامه‌ها و سیاست‌های گسترده داخلی تقلا می‌کند. آنها تلاش می‌کنند تا مقامات ارشدی نظیر دالتون را از طریق تأیید کمیته نیروهای مسلح سنا بر سر کار بیاورند.
ممانعت از تسلیحات جدید تهدیدی برای این دستورالعمل است. به‌نظر می‌رسد که مقامات ارشد دولت، محاسبه فرصت‌طلبانه‌ای دارند مبنی بر اینکه افزایش هزینه‌های پنتاگون از لحاظ اقتصاد کینزی کار خوبی است. کنگره به‌نحو فجیعی معتاد به هزینه نظامی بیشتر است، پس چرا باید با آن مبارزه کرد؟ افزودن ده‌ها‌میلیارد دلار به هزینه پنتاگون سیاست کثیفی است اما آنها معتقدند این کار باعث به راه افتادن بیشتر اقتصاد می‌شود. چرا سرمایه سیاسی صرف لغو تسلیحات سیاسی شود که بایدن نامزد انتخابات می‌گفت؟ ما نیازی به این نداریم. آنها فکر می‌کنند که بگذارید امور پیش برود و شاید در سال‌های بعد بتوانیم این کار را انجام دهیم، زمانی که از عهده کارهای سنگین برآمده باشیم همان موضوعاتی که فشار بیشتری وارد می‌کنند.