به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کویینسی در یادداشت تازه خود به‌قلم «تد گال کارپنتر» نوشت: در پایان سال 1991، اتحاد جماهیر شوروی منحل شد. روسیه، به عنوان جانشین اصلی آن، به دنبال پیوستن به غرب دموکراتیک بود و آمریکا و متحدان اروپایی این کشور رسما از این رویا استقبال کردند. با این حال، سه دهه بعد، غرب و روسیه درگیر جنگ سرد فزاینده‌ای هستند. این یک تحول غم‌انگیز است و می‌تواند به یک درگیری مسلحانه فاجعه‌بار تبدیل شود. هیچ یک از طرفین برای شروع یک جنگ سرد جدید بی‌تقصیر نیستند، اما تفاوت اساسی در میزان مقصر بودن آن‌هاست. تحريكات آمريكا و ناتو بيشتر و وحشيانه‌تر شده است.
مقامات آمریکا و ناتو و همچنین بیشتر رسانه‌های خبری غربی مدعی هستند که روسیه مقصر این رویارویی زشت کنونی است. آن‌ها چهار اقدام کرملین را برجسته می‌کنند که تنش‌های شرق و غرب را به شدت افزایش داد.
اولین آن، در سال 2008 زمانی رخ داد که نیروهای روسی به گرجستان حمله و تا حومه تفلیس پیشروی کردند.
جنایت دوم، حتی جدی‌تر، در سال 2014 رخ داد، زمانی که روسیه کریمه را از اوکراین گرفت و پس از برگزاری یک همه‌پرسی ساختگی، آن شبهه جزیره استراتژیک را ضمیمه خود کرد.
حادثه سوم تنها چند ماه بعد رخ داد که روسیه شورش جدایی‌طلبان را در منطقه دونباس شرقی اوکراین سازماندهی کرد و سپس نیروهایی را برای کمک به آن شورش اعزام نمود. در طول سال‌های بعد، دولت ولادیمیر پوتین با مداخله در امور سیاسی داخلی بسیاری از کشورهای غربی، به ویژه آمریکا، جنگ سرد در حال ظهور را تشدید کرد.
تصرف کریمه توسط پوتین در واقع نقض آشکار قوانین بین‌الملل بود، اما تنها پس از آن رخ داد که آمریکا و متحدان کلیدی اتحادیه اروپا بی‌شرمانه به تظاهرکنندگان کمک کردند تا «ویکتور یانوکوویچ» -رئیس‌جمهور منتخب اوکراین- را سرنگون کنند.