به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، پایگاه اینفورمد کامنت در یادداشت تازه خود به‌قلم «ژوان کول» نوشت: دور اخیر مذاکرات در وین بین ایران و آلمان به اضافه 4 عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد که هنوز اعضای توافق هسته‌ای 2015 هستند، خوب پیش نرفت، اگرچه جلسات بعدی برنامه‌ریزی شده است. یکی از دلایل آن این است که اگر دولت بایدن با حسن نیت مذاکره نکند، ایران روابط خود با چین را به عنوان یک مانع میبیند.
زمانی در این دهه، اقتصاد چین حتی از نظر اسمی بزرگتر از اقتصاد آمریکا بود. پکن در حال گسترش توانمندی‌های موشکی هسته‌ای و بالستیک خود است و ناوگانی از گروه‌های جنگی ناو هواپیمابر را آغاز کرده است. پروژه جاه‌طلبانه «کمربند و جاده» چین به دنبال ایجاد زیرساخت‌های حمل و نقل و صنعتی در سراسر آسیاست که این کشور را به خورشیدی تبدیل کند که کشورهای آسیایی به دور آن میچرخند. پکن علاقمند است ایران را با ذخایر عظیم نفت و گاز طبیعی خود به عنوان مشتری و حوزه نفوذ انتخاب کند.
امضاکنندگان برجام از جمله چین به عنوان میانجی بین ایران و آمریکا عمل میکنند. ایران از آمریکا می‌خواهد که تحریم‌های مالی و تجاری خود بر اقتصاد این کشور را که توسط ترامپ در سال 2018 اعمال شده بود، کنار بگذارد، حتی اگر با دقت به تعهدات خود تحت توافق 2015 عمل نکرده باشد. علی باقری، مذاکره‌کننده تهران، می‌گوید که ایران فعالیت‌های غنی‌سازی غیرنظامی خود را کاهش نخواهد داد، مگر اینکه ابتدا آمریکا تحریم‌ها را لغو کند. علاوه بر این، ایران تضمین می‌خواهد که اگر جمهوری‌خواهان به موقعیتی بازگردند که بتوانند تحریم‌ها را دوباره اعمال کنند، این توافقات از بین نرود.
دولت بایدن با قصد انجام این کار روی کار آمده بود. هیچ دلیلی وجود ندارد که باور کنیم تهران را می‌توان از اهداف سیاست خارجی خود با محاصره آمریکا منصرف کرد. من موضع بایدن در این مورد را درک نمی‌کنم. اگر آمریکا محاصره اضافی و مسلماً غیرقانونی ترامپ را لغو کند و ایران با کاهش غنی‌سازی غیرنظامی خود متقابلاً عمل نکند، محاصره می‌تواند دوباره اعمال شود. تنها 6 ماه طول کشید تا ترامپ تا حدی با شناسایی بانک مرکزی ایران به عنوان یک نهاد تروریستی در سپتامبر 2018، به طور کامل آن را تحمیل کند.
آمریکا هرگز پس از سال 2015 به ایران تخفیف قابل توجهی نداد و تحریم‌های شخص ثالث را حفظ کرد که مانع از سرمایه‌گذاری شرکت‌های فرانسوی مانند توتال و پژو در این کشور شد. دلایل متعددی وجود دارد که ایران عقب‌نشینی نمیکند.
اول، دولت جناح راست افراطی کنونی از نظر ایدئولوژیک به استثناگرایی ایران و شعار ایستادگی در برابر امپریالیسم متعهد است. احمد خاتمی، روحانی تندرو، در خطبه نماز جمعه تهران خطاب به تیم مذاکره‌کننده باقری در وین گفت: شما نماینده ملتی شجاع هستید. نماینده ملتی هستید که تا آخرین قطره خون و تا آخرین نفس پای آرمان‌های خود ایستاده است. نماینده چنین ملتی باشید و بدانید که این ملت چیزی کمتر از لغو تحریم‌ها را نمیپذیرد.
دوم، دولت رئیسی معتقد است اگر آمریکا به محاصره خود پایان ندهد و اروپایی‌ها ضمن سرپیچی از این کشور، در ایران سرمایه‌گذاری و تجارت نکنند، تهران به‌طور کامل از دنیای آتلانتیک شمالی دست کشیده و تمام امید خود را به چین خواهد بست.
«وانگ‌یی» -وزیر امور خارجه چین- در ۲۴ نوامبر با «حسین امیرعبداللهیان» همتای ایرانی خود کنفرانس ویدئویی برگزار کرد. از وانگ‌یی نقل شده است که: چین با موفقیت مسیر مدرنیزاسیون خود را آغاز کرد، شکل جدیدی از تمدن انسانی را ایجاد نمود و راه‌های جدیدی را برای کشورهای در حال توسعه جهت تعقیب مدرن‌سازی گشود. چین قصد ندارد مدل توسعه خود را صادر کند، اما مایل است مرجعی برای ایران و سایر کشورهایی که خواهان تسریع توسعه با حفظ استقلال هستند، فراهم کند. چین آماده همکاری با ایران برای مقابله با همه اقدامات یکجانبه‌گرایی و قلدری، حفظ اصل عدم مداخله در امور داخلی و حفظ انصاف و عدالت بین‌المللی است.