به گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه سایفر بریف در مطلب تازه خود به قلم «راجان منون» نوشت: در پاشنه سفر «شی جین پینگ» به روسیه، به نظر می‌رسد جهان در حال بیدار شدن از پیامدهای ظهور احتمالی چین به‌عنوان صلح‌طلب برای پایان دادن به جنگ روسیه در اوکراین است.
اگرچه این امر بعید به نظر می‌رسد اما به خاطر داشته باشید که این جنگ کارشناسان و صاحب‌نظران را گیج کرده است و فرضیات رایج در مورد اوکراین و روسیه را از بین برده است.
حضور اقتصادی چین در اوکراین در حال حاضر از طریق تجارت و پروژه‌های بزرگ ساختمانی قابل‌توجه است و چین، در حالی که نزدیک به مسکو است، اطمینان حاصل کرده است که کانال‌های ارتباط سیاسی با کی‌یف را باز نگه می‌دارد.
چین دلایلی برای میانجیگری برای حل و فصل اوکراین و مشارکت در بازسازی اقتصادی پس از جنگ دارد.
سیاست‌گذاران اوکراینی باید به ترسیم روابط خود با جمهوری خلق چین در طول جنگ و پس از آن ادامه دهند.
اگر آمریکا مایل به مقابله با نفوذ فعلی و آینده چین در اوکراین است، باید در کمک به احیای اقتصادی اوکراین و تقویت امنیت اوکراینی‌ها فعال باقی بماند؛
اما غرب باید در نظر داشته باشد که رهبران اوکراین به‌خوبی هوشمندی استراتژیک و درک دقیق منافع کشورشان را نشان داده‌اند.
بر اساس آنچه که همه ما از زمان جنگ روسیه علیه اوکراین شاهد بوده‌ایم، باید باورهای رایج را دوباره بررسی کنیم و با این واقعیت کنار بیایم که برخی از ارزیابی‌ها و انتظارات اساسی ما نادرست بوده‌اند و این می‌تواند در مورد آن‌ها صادق باشد.
شی و پوتین ممکن است از کلمات برتر برای توصیف دوستی خود استفاده کنند، شی رهبر روسیه را «بهترین دوست» خود می‌نامد، اما کشورها به‌طور کامل یا حتی اصولاً توسط احساسات هدایت نمی‌شوند.
محاسبات آن‌ها عموماً ریشه در منافع شخصی دارد و چین نیز از این قاعده مستثنی نیست. همان‌طور که تنش‌زدایی پکن اخیراً میان ایران و عربستان میانجیگری کرده و تحسین‌کنندگان زیادی را نشان می‌دهد، چین تحت رهبری شی به‌دنبال رقیب و شاید جایگزین کردن نفوذ جهانی آمریکا و درنهایت جایگاه آن به‌عنوان قدرتمندترین و بانفوذترین کشور جهان است.
پکن در حال حاضر از روسیه حمایت می‌کند نه به دلایل احساساتی یا به دلیل علاقه شی به پوتین، بلکه به این دلیل که رهبران چین نمی‌خواهند آمریکا بتواند منابع و توجه بیشتری را به شرق آسیا به‌طور کلی و چین به‌طور خاص متمرکز کند.
رشد روابط سیاسی و اقتصادی چین و اوکراین احتمالاً در واشنگتن باعث ایجاد نگرانی شده است، اما رهبران آمریکایی باید درس دیگری را که این جنگ ارائه کرده است را در نظر داشته باشند و آن این است که اوکراینی‌ها کاملاً قادر به تصمیم‌گیری در مورد آینده خود هستند.
اگر آمریکا و متحدانش به‌دنبال محدود کردن نفوذ چین در اوکراین پس از جنگ هستند، باید به‌جای هشدار به کی‌یف در مورد خطرات ایجاد روابط با پکن، نقش اساسی در بازسازی آن ایفا کنند و اقداماتی را برای افزایش تجارت و سرمایه‌گذاری خصوصی در آن کشور و افزایش توان دفاعی آن انجام دهند.
جنگی که بسیاری از مفروضات متعارف را بر هم زده است، ممکن است به روشی پایان یابد که ما انتظارش را نداریم.