به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، بنیاد هریتج در مطلب تازه خود به‌قلم «پیتر بروکس» نوشت:قابل درک است که جنگ در اوکراین توجهات این روزهای سیاست خارجی را به خود معطوف کرده باشد. تجاوز روسیه به اوکراین، بزرگترین نبرد در اروپا از زمان جنگ جهانی دوم است.
متاسفانه از زمانی که دولت بایدن به قدرت رسیده، زرق و برق بمب‌های کره‌شمالی، ایران و روسیه نگرانی‌ها را بابت تهدیدهای هسته‌ای و موشکی به نحو سرسام‌آوری افزایش داده است.
کره شمالی: کره شمالی در مورد برنامه‌های هسته‌ای و موشک بالستیک خود به نحو جدی عمل کرده و از زمانی که جو بایدن در 15 ماه قبل وارد کاخ سفید شد، مذاکرات با پیونگ یانگ در مورد زرادخانه هسته‌ای این کشور نیز به جایی نرسیده است. در واقع، «پیونگ یانگ» با دست‌کم 14 آزمایش موشکی در سال جاری «بالستیکی» شده است.
کره شمالی آزمایش موشک بالستیک دوربرد خود را در ماه مارس انجام داد و بنابر ارزیابی‌ها، این موشک می‌تواند به آمریکا نیز برسد. این نخستین آزمایش موشک بین‌قاره‌ای از سال 2017 به این سو بود و انتظار می‌رود که این موشک قادر به حمل چندین کلاهک باشد.
از نظر برخی، یک آزمایش هسته‌ای زیرزمینی نیز در آینده اتفاق خواهد افتاد و این نیز نخستین آزمایش از سال 2017 به این سو خواهد بود.
«کیم جونگ اون» -دیکتاتور کره شمالی- در اواخر آوریل و طی رژه نظامی این کشور سخنرانی کرد و بنابر گزارش‌ها، موشک‌های زیردریایی و مافوق صوت نیز در این رژه به نمایش درآمدند. او در این سخنرانی وعده داد که زرادخانه هسته‌ای‌اش را به سرعت توسعه دهد و گفت که اگر تحریک شود، آماده استفاده پیشگیرانه از این تسلیحات خواهد بود.
ایران: مذاکرات دولت بایدن با ایران در مورد برنامه‌های تهدید‌آمیز هسته‌ای و موشکی این کشور حالا وارد دومین سال خود شده و دست‌کم می‌توان گفت که این مذاکرات تا اینجا خوب پیش نرفته است.
مذاکرات وین در مورد برجام در ماه مارس متوقف شد. تیم‌های مذاکره‌کننده از ایران، آمریکا، بریتانیا، فرانسه، آلمان، روسیه و چین به پایتخت‌های خود بازگشتند.
روشن نیست که این مذاکرات در چه زمانی شروع خواهد شد.
«آنتونی بلینکن» -وزیر خارجه آمریکا- اخیر در جلسه استماع کنگره برآشفته بود و گفت که ایران اگر تصمیم بگیرد، می‌تواند اورانیوم مورد نیاز خود برای یک سلاح هسته‌ای یا همان «زمان گریز» را طی چند هفته به دست آورد. این موضوع عمیقا نگران‌کننده است.
تیم بایدن وعده داده بود که توافق (کاملا معیوب) هسته‌ای ایران را «طولانی و قدرتمند کند»، اما دستیابی به چنین چیزی در مقطع فعلی به شدت بعید به نظر می‌رسد و این بدان معناست که امکان افزایش بحران هسته‌ای با حکومت ایران محتمل‌تر باشد.
روسیه: جای تعجب نیست که مسکو شمشیر سنگین هسته‌ای خود را اخیرا بالا گرفته است. این کشور احساس می‌کند که لازم است موقعیت ابرقدرت هسته‌ای خود را به کشورهای حامی اوکراین یادآوری کند و عواقب این کار را به آن‌ها تذکر دهد.
برای مثال، تلویزیون دولتی روسیه در این هفته بریتانیا را به خاطر حمایتش از اوکراین به یک «سونامی هسته‌ای» تهدید کرد و مدعی شد که پوزئیدون، اژدری با قدرت هسته‌ای، می‌تواند جزر و مد عظیمی را به وجود آورد و این کشور جزیره‌ای را غرق کند.
علاوه بر این، مسکو اخیرا موشک بالستیک بین‌قاره‌ای سنگینی به نام سارمات را آزمایش کرد. این موشک قادر به حمل 20 کلاهک هسته‌ای است و می‌تواند وسیله پرتابی ابرصوت مجهز به تسلیحات هسته‌ای را حمل کند.
با توجه به اینکه اقدامات نظامی روسیه برای مقهور کردن اوکراین راه به جایی نبرده، ممکن است واقعا از تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی خود برای اعمال نفوذ بر اوکراین یا پایان دادن به این جنگ بنابر شرایط خودش استفاده کند.
جهان به نحو فزاینده‌ای به مکانی خطرناک تبدیل شده و با اشاعه فناوری و تسلیحات هسته‌ای و تهدیدهای ناشی از استفاده آن‌ها توسط حکومت‌های مستاصل و دیکتاتوری خطرناک‌تر هم می‌شود.
در نتیجه، دولت بایدن با توجه به سابقه‌ای که از خود نشان داده، باید «بازی» دیپلماتیک و نظامی‌اش را برای محافظت از منافع آمریکا افزایش دهد و به تهدیدهای فزاینده هسته‌ای توجه کند که آمریکا و متحدانش در مواجهه با آن هستند.