کویینسی:
بایدن مشکلات خود را با چین بیشتر می‌کند

به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کویینسی در یادداشت خود به‌قلم «دنیل لاریسون» نوشت: تلاش دولت بایدن برای گرم کردن روابط آمریکا و چین با مشکل مهمی مواجه شده است؛

دولت چین، روز دوشنبه، اعلام کرد که درخواست آمریکا برای دیدار «لوید آستین» -وزیر دفاع- با «لی شانگ فو» -همتای چینی- خود را رد کرده است، این در پی اعلام پکن بود؛

تا زمانی که لی تحت تحریم‌های آمریکا باشد، هیچ نشستی برگزار نخواهد شد.

در شش ماه گذشته، هیچ ارتباط مستقیمی بین مقامات ارشد نظامی دو دولت وجود نداشته است و قرار بود نشست مورد انتظار در حاشیه ‌‌‌گفت‌و‌گوی شانگری-لا در سنگاپور راهی برای شروع ترمیم روابط باشد، برخلاف اظهارات هفته گذشته، به نظر می‌رسد دو طرف مثل همیشه از هم دور هستند.

دولت بایدن غالباً دوست دارد خود را برای دیپلماسی با سایر کشورها باز، نشان دهد و در عین حال بار را بر دوش دولت دیگر بگذارد تا ابتکار عمل را بر عهده بگیرد، در مذاکرات با ایران، خط استاندارد مقامات آمریکایی در بیشتر دو سال گذشته این بوده است که توپ در زمین آن‌ها است.

دولت بایدن، طرف معقولی است که مایل به ‌‌‌گفت‌و‌گو است، در حالی که هیچ تلاشی برای دادن امتیازات مخاطره‌آمیز سیاسی نسبت به‌طرف انجام نمی‌دهد؛ بنابراین جای تعجب نیست که این رویکرد در تمام موارد، بی‌نتیجه بوده است.

دولت، همچنین در امتناع از ارائه هرگونه تخفیف تحریمی، صرف نظر از اینکه جزئی باشد، برای تسهیل پیشرفت دیپلماتیک بسیار سرسخت است؛

لغو تحریم‌ها تنها باید پس از تسلیم شدن طرف مقابل اعطا شود و مشکل اینجاست که طرف مقابل فقط در پاشنه‌های خود فرو می‌رود و از تکان خوردن خودداری می‌کند و دولت از نشان دادن نوعی انعطاف‌پذیری که ممکن است به بن‌بست پایان دهد خودداری می‌کند؛

دولت بایدن می‌تواند دولت دیگر را به دلیل عدم پیشرفت مقصر بداند، اما واقعیت این است که آمریکا، دیپلماسی متوقف‌‌‌شده را به‌جای انجام هرگونه ژست حسن نیت که ممکن است به حرکت‌های متقابل منجر شود، انتخاب می‌کند.

این معیاری است که نشان می‌دهد روابط آمریکا و چین در سال‌های اخیر تا چه حد ضعیف مدیریت‌ شده است و در حال حاضر به‌طور واقع‌بینانه این مسئله مورد منتظر است.

ممکن است گاهی اوقات تحریم‌های هدفمند مناسب باشد، اما زمانی که به موانعی برای تعامل دیپلماتیک ضروری تبدیل می‌شوند، باید به خاطر پیشبرد منافع آمریکا برداشته شوند؛

در این مورد، دشوار است ببینیم که آمریکا چه سودی از حفظ تحریم‌های لی شانگفو می‌برد و می‌توان دید که آن‌ها برای ترمیم روابط با چین با مشکل مواجه شدند.

اگر آمریکا و چین، فرصت این دیدار در سنگاپور را از دست بدهند، ممکن است شش ماه یا یک سال دیگر طول بکشد تا جلسه دیگری مطرح شود؛

نمی‌توان گفت که چه حوادث دیگری ممکن است در این مدت رخ دهد و دولت‌های ما باید قبل از وقوع حادثه بعدی، اقدامات مدیریت بحران بهتری داشته باشند.

آمریکا و چین دو کشور قدرتمند در جهان هستند و آن‌ها موظفند روابط خود را مسئولانه برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی مدیریت کنند؛

حداقل نیاز برای مدیریت روابط؛ حفظ تماس‌های منظم و تسهیل این دیدار خواهد بود.