به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن پالیسی در مطلب تازه خود به‌قلم «دیوید گیو» «مایکل گودمن» نوشت: احساس نیاز به ذکاوت و برنامه‌ریزی درست، تاکنون به این اندازه قابل لمس نبوده است.
ناکامی سرویس‌های امنیتی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در پیش‌بینی حمله غافلگیرانه حماس که در تاریخ 7 اکتبر 2023 انجام شد، نشان می‌دهد که وقتی یک سازمان اطلاعاتی اشتباه کند چه اتفاقاتی می‌افتد.
در مقابل، در اواخر ماه فوریه سال 2022، «عملیات نظامی ویژه» سه‌روزه برنامه‌ریزی‌شده «ولادیمیر پوتین» -رئیس‌جمهور روسیه -برای حمله به اوکراین و سرنگونی دولت توسط جوامع اطلاعاتی آمریکا و انگلیس به عقب رانده شد.
در حالی که تصرف سریع کریمه توسط پوتین در سال 2014 یک واقعیت بود، اما در زمان تهاجم سال 2022، اقدامات پیش‌بینی‌شده اوکراین را یک گام جلوتر از برنامه‌های پوتین قرار داد.
با این حال، به‌رغم نیاز واضح و پایدار به اطلاعات درست و دقیق برای حمایت از دولت‌های مؤثر، امنیت ملی و عملیات‌های نظامی، سازمان‌های اطلاعاتی و دست‌اندرکاران آمریکا توسط یک بحران بابت میزان مشروعیت و قدرت اطلاعاتی تضعیف شده‌اند.
تحقیقات اخیر در مورد نگرش عمومی نسبت به جامعه اطلاعاتی آمریکا، روندهای نگران‌کننده‌ای را ارائه می‌دهد.
یک نظرسنجی در سال 2023 توسط مرکز مطالعات سیاسی دانشگاه هاروارد و نظرسنجی هریس نشان می‌دهد که 70 درصد آمریکایی‌ها نگران مداخله FBI و سازمان‌های اطلاعاتی در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده هستند.
یک مطالعه جداگانه از یک پروژه اطلاعاتی در دانشگاه تگزاس در آستین و شورای امور جهانی شیکاگو نشان داد که تنها 56 درصد از آمریکایی‌ها معتقدند که جامعه اطلاعاتی نقش حیاتی در اعلام و شناسایی هشدارها در برابر تهدیدات خارجی و کمک به امنیت ملی ایفا می‌کند.
در سال 2022، اصلاً 44 درصد از مردم آمریکا حتی باور نداشتند که جامعه اطلاعاتی آن‌ها را از تهدیدات خارجی در امان نگه می‌دارد یا به امنیت ملی آمریکا کمک می‌کند. تقریباً از هر 5 آمریکایی یک نفر در مورد تهدیدات واقعی که آزادی آنان را تهدید می‌کند ناآگاه است و 17 درصد معتقدند که جامعه اطلاعاتی حتی تهدیدی برای آزادی‌های مدنی مردم است.
اتفاق اخیر مبنی بر مجوز مجدد بخش 702 قانون نظارت بر اطلاعات خارجی (FISA) تخریب اعتماد مردم را نسبت به جامعه اطلاعاتی بسیار گسترش می‌دهد.
(قانون معروف به قانون جاسوسی بدون محدودیت از شهروندان و اتباع) این اقدام نگرانی‌های شدید و گسترده‌ای در میان حامیان آزادی‌های مدنی و اعضای جامعه به وجود آورده است.
بخش 702 قانون امنیت ملی آمریکا (NSA) با انتقاد از طرفداران حریم خصوصی روبرو شده است که آن را بخشی از یک شبکه جاسوسی گسترده می‌دانند.
البته باید در نظر داشت که جامعه اطلاعاتی، اصلاحات مختلف و آموزش‌های پیشرفته‌ای را برای رسیدگی به اشتباهات گذشته خود اتخاذ کرده است، به‌طوری که FBI پس از دریافت آموزش‌های بهتر، در سال 2023 به نرخ انطباق 98 درصدی از اطلاعات به‌دست آمده‌اش با واقعیت موجود دست یافت.
وزارت دادگستری و قوه قضاییه نیز اقدامات بی‌سابقه‌ای را برای نشان دادن خطرات ناشی از لغو بخش 702 انجام داده‌اند.
جامعه اطلاعاتی در گذشته مسئول اشتباهات بسیاری بوده است؛
از تیراندازی ژنرال اریک ویدا تا حمله پوتین به اوکراین و استعفای سرلشکر آهارون هالیوا به دلیل حملات روز 7 اکتبر. هیاهوی بخش 702 قسمتی از روند نزولی
گسترده‌تر در اعتماد مردم به جامعه اطلاعاتی آمریکا است، با افشاگری‌ها و تلاش‌های سیاسی دوحزبی در تخریب اعتماد عمومی به این اطلاعات این روند کماکان ادامه دارد.
برخی دیگر از بدگمانی‌ها به جامعه اطلاعاتی ناشی از نقش‌های مخرب این سازما‌ن‌ها است، مانند فعالیت‌های سیا در طول جنگ سرد که شامل توطئه‌های ترور، جمع‌آوری اطلاعات غیرقانونی و آزمایشات LSD می‌شد.
این فعالیت‌ها به منجر به ایجاد یک واحد نظارت دقیق اطلاعاتی شد. هنگامی که اسناد پنتاگون مطالبی را در مورد فعالیت‌های آمریکا در جنگ ویتنام و رسوایی واترگیت فاش کرد، اعتماد عمومی به دولت در حال از بین رفتن بود.
به‌رغم تلاش‌هایی در راستای فعالیت در محدوده‌های قانونی، پاسخگویی بیشتر به نظارت کنگره و پذیرش شفافیت‌های اطلاعاتی، کماکان تصورات عمومی نسبت به سازمان سیا و جامعه اطلاعاتی آمریکا منفی باقی ماند. ب
ی‌اعتمادی ناشی از روزهای بد گذشته، با بازگشت ترامپ در سال 2016 هنگام انتخابش که مدعی شد آژانس امنیت ملی ساختارهای قانونی را برای جاسوسی دور زده است، چندین برابر بدتر شد.
اطلاعات یک هنر است، نه یک علم و در چندین موقعیت مهم این هنر زیبایی خودش را از دست داده است؛
در نهایت مهم‌ترین مواردی که می‌توان نام برد، عدم موفقیت در توقف حملات روز 11 سپتامبر، اطلاعات نادرست از سلاح‌های کشتارجمعی در عراق و ناتوانی از حل موضوعات اسامه بن لادن بود که همگی در ایجاد این بی‌اعتمادی نقش داشت.
می‌توان گفت خطاهای اطلاعاتی تاحدود زیادی اجتناب‌ناپذیر است، اما باید دانست جامعه اطلاعاتی با طبقه‌بندی بیش از حد و خودسانسوری دست و پنجه نرم کرده است.
قوه قضاییه این مشکل را تأیید کرده، اما هنوز آن را حل نکرده است. نقش جامعه اطلاعاتی در کشورهای دموکراتیک بسیار مهم است، اما اگر رهبران سیاسی نتوانند به اطلاعات این جوامع اعتماد کنند، ممکن است نتوانند در برابر تهدیدها مفید واقع شوند.
این بحران مشروعیت پس از این همه شکست اطلاعاتی، می‌تواند جامعه اطلاعاتی را با مشکل بزرگی مواجه کند و منجر به عواقب شدیدی شود.
جامعه اطلاعاتی باید ابزار، اعتماد و نظارت لازم را برای ایجاد تعادل بین آزادی‌های مدنی و حقوق امنیتی و حفظ اعتماد مردم آمریکا را داشته باشد و همچنین ایجاد کند.